پرسش و پاسخهایی پیرامون سَلَفیّت

س۶۳: اگر کسی از مسلمانان کافر شد، چه کسی باید حکم ارتداد را بر او اجرا نماید؟

ریختن خون مسلمین یقیناً حرام است و هرگز بدون دلیل قطعی و بقینی مشروع و مباح نمی‌گردد. در حدیث صحیح می‌خوانیم: «لَنْ يَزَالَ الْمُؤْمِنُ فِي فُسْحَةٍ مِنْ دِينِهِ مَا لَمْ يُصِبْ دَمًا حَرَامًا»: «مؤمن مادامی که با ناحق خونی نریزد، از آسایش و امنیت دینی خویش برخوردار است» [۷۰].

در حدیث مرفوعی دیگر آمده است: «لَزَوَالُ الدُّنْيَا أَهْوَنُ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ قَتْلِ رَجُلٍ مُسْلِمٍ»: «نابودی دنیا، نزد الله متعال بی‌ارزشتر از کشته شدن فرد مسلمانی است» [۷۱]. تکفیر یک مسلمان و فتوای قتل وی، جسارت و جرأت می‌خواهد. چنان که قبلاً گفتیم هر کس نمی‌تواند چنین مسئولیتی را به عهده گیرد. و گر نه مرتکب حرام شده است.

برای جلوگیری از هرج و مرج، اجرای حدِّ رِدّه بعد از ارائه‌ی دلیل، بر کسی که با دلایلِ شرعی مخالفت کند، وظیفه‌ی امام یا نایب اوست. دخالت در کار امام و تجاوز به مسئولیت او، مرتکبش را گناهکار می‌گرداند.

[۷۰] بخاری. [۷۱] ترمذی، نسائی، شیخ آلبانی/آن را صحیح دانسته است.