س۲۱: «تحریف» به چه معناست؟
تحریف یعنی تغییر و تبدیل. واژهی تحریف از این سخن اعراب گرفته شد است که میگویند: حرّفتُ الشَّئَ عَن وجهِهِ حَرفاً. آن چیز را کاملاً تغییر دادم. تشدید بر روی حرف (راء) هم برای مبالغه است.
تحریف کلام هم یعنی تفسیرِ آن، بر خلافِ معنایی که به ذهن میرسد. کاری که متکلمین درمورد نصوص شرعی که متعلق به بحث اسماء وصفات الاهی انجام دادهاند هم، تحریف محسوب میشود. مانند جَهمیِّه و اشاعره که «استَوَی: قرار گرفت» را به «استَولَی: چیره و غالب شد» تفسیر نمودهاند.
اشاعره گویند: ﴿وَجَآءَ رَبُّكَ﴾[الفجر: ۲۲]. «پروردگارت آمد» یعنی دستور پروردگارت آمد.
اهل بدعت «الیَدَین: دو دَست» را به نعمت و قدرت تفسیر میکنند.
گروهی از بدعتیان هم لفظ جلالهی اللهُ را در آیهی: ﴿وَكَلَّمَ ٱللَّهُ مُوسَىٰ تَكۡلِيمٗا﴾[النساء: ۱۶۴]. «الله با موسی سخن گفت»، با فتحه خواندهاند. یعنی اللهَ [۲۳].
[۲۳] که در این صورت ترجمه آیه چنین میشود: موسی با الله متعال سخن گفت. مترجم.