اتفاق شیعیان با صلیبى‌ها بر علیه صلاح الدین ایوبى سردار شهیر اسلامى
بدون تردید صلاح الدین ایوبى یکى از بزرگترین فرماندهان و حکام مسلمان می‌باشد که چهرۀ تاریخ را در عهد خود عوض نمود، و توانست دومین کسى باشد که بعد ازحضرت امیرالمؤمنین عمربن خطابس بیت المقدس را فتح کند و از دست صلیبیان بعد از هفتاد سال بیرون بیاورد، اگرچه در ایران کمتر کسى از او چیزى می‌داند.
و هنگامى که دولت سنى سلجوقى در شمال سرزمین شام دچار حملۀ صلیبیان شد دولت رافضى عبیدیه که خود را به دروغ فاطمیه نامیدند فرصت را غنیمت شمرده و شهر صور را در سال ۱٩۰٧ تصرف کرد و این درحالى بود که صلیبیان شهر انطاکیه را محاصره کرده بودند.
و قاضى ابن عمار که یکى از پیروان عبیدیه رافضى بود طرابلس را جدا کرد، و باز هم عبیدیان سفیرانى براى صلیبیان فرستاده و تقاضاى اتحاد برعلیه سلجوقیان سنى نمودند، و پیشنهاد دادند که در جنگ بر علیه سلجوقیان با آنها متحد شوند، تا قسمت شمالى (سوریه) براى صلیبیان و فلسطین براى عبیدیان باشد، و صلیبیان هم گروهى را براى حسن نیت به مصر پیش عبیدیان فرستادند.
یعنى وقتى که سلجوقیان مشغول جنگ با صلیبیان دشمن اسلام بودند عبیدیان شیعه در صدد توسعه نفوذ خود در فلسطین و همکارى با مسیحیان بودند، لیکن آنها به متفقان عبیدى خود خیانت کرده و در سال ۱۰٩٩ داخل فلسطین شدند، یعنى در واقع فلسطین براى اولین بار بعد از اسلام بسبب همکارى شیعیان سقوط کرد و دریاى خون از مسلمانان جارى شد، که در این اشغال مسجد الأقصى فقط ٧۰ هزار نفر در داخل مسجد کشته شدند، لیکن جهاد مسلمانان اهل سنت برعلیه فرنگیان مهاجم ادامه پیدا کرد، و در سال ۵۴۱ عمادالدین زنگى بعد از اینکه بیشتر از ۲۲ سال پرچم جهاد را بر دوش گرفت به شهادت رسید، و سبب شهادت او هم خیانت گروهى از شیعیان اسماعیلیه بود، و بعد از او فرزندش نورالدین بجاى او نشسته و جهاد بر علیه صلیبیان و متحدان خائن و منافق آنها را مثل عبیدیۀ و اسماعیلیه را ادامه داد، و گویند که: بعد از خلفاى راشدین کمتر کسى به عدالت او بوده است، وقتى که او با لشکریانش وارد مصر شد به فرمانده‌اش صلاح الدین دستور داد که دولت عبیدى خائن و خبیث را در سال ۵٧٧ برانداخته و در یکى از همین درگیرى‌ها بود که رموند امیر صلیبى‌ها برانطاکیه و رهبر شیعیان باطنیه على بن وفا که همکار با آنها بود به هلاکت رسیدند، و در وقت دولت عبیدیه اهل سنت حتى از امامت مساجد خود هم ممنوع شده بودند، صلاح الدین همۀ ائمه مساجد کشور را که شیعه اسماعیلیه بودند بیرون نموده و اهل سنت را بجاى آنان گماشت، و در زمان او اهل مصر بقول مؤرخان عدالتى را دیدند که قرن‌ها مشاهده نکرده بودند، و این نهایت تشیع در قارۀ افریقا بود.
لیکن نکتۀ مهم دراینست که بدانیم که دولت‌هاى شیعه همیشه در وقت ضعف مسلمین و خیانت و همکارى با دشمنان اسلام بوجود آمده و با رفتن آنها این‌ها نیز رفته‌اند.
و شیعیان اسماعیلیه بارها در صدد استعمال سلاح همیشگى خود یعنى ترور صلاح الدین ایوبى شدند، و اگر همکارى نزدیک شیعیان با صلیبیان نمى‌بود و درب‌هاى دیوار عکارا باز نمی‌کردند هرگز ریچارد قلب الأسد (شیردل) صلیبى نمیتوانست داخل شهر شود.
و اتحاد شیعى صلیبى بعد از صلاح الدین همچنان ادامه پیدا کرد و این اتحاد شیعه با دشمنان اسلام توسعه پیدا کرده و شامل مغول‌هاى تاتار هم شد که سابقا مفصلا در آن سخن گفتیم.
و اینجاست که شیخ الإسلام ابن تیمیه بحق می‌گوید: شیعیان همیشه باکفار بر علیه مسلمین بوده‌اند، و اهل علم اتفاق نظر دارند که بدترین و مضر‌ترین شمشیرى که از اهل قبله برعلیه مسلمانان کشیده شده است شمشیر شیعه بوده است که از خوارج هم مضرتر بوده‌اند.
آیا یک نمونه ازاین خیانت‌هاى شرمسار و ننگین (یعنى همکارى با کفار) از دولت‌هاى اهل سنت با انتقاد زیادى که بر بسیارى از آنها وارد است، برعلیه شیعیان را در تاریخ اسلام می‌شود پیدا کرد؟ چرا یک دولت شیعى در تاریخ بدون کمک با دشمنان اسلام روى کار نیامده است؟ نه اینکه افکار و باورهاى آنها در اصل از همان‌ها وارد تشیع شده و بنا براین سیاست‌شان هم تابع همان تئورى‌ها بوده است.
اما در مورد خیانت و جنایت این نظامى که به دروغ خود را جمهورى اسلامى نامیده و شجرۀ خبیثه‌اى است که در جهان معاصر در خبث و نفاق بى‌نظیر و مثل دوستانش می‌باشد، فقط نمونه‌هاى زیر را راجع به اهل سنت ایران ذکر می‌کنم: