گفتار هفتم: انواع نفس
الله به ما خبر داده است که نفس سه گونه است:
۱- نفس اماره.
۲- نفس لوامه.
۳- نفس مطمئنه.
﴿إِنَّ ٱلنَّفۡسَ لَأَمَّارَةُۢ بِٱلسُّوٓءِ إِلَّا مَا رَحِمَ رَبِّيٓۚ﴾ [يوسف: ۵۳]
«بهراستی نفس انسان، پیوسته به کارهای بد و ناپسند فرمان میدهد مگر آنکه پروردگارم رحم نماید».
﴿وَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلنَّفۡسِ ٱللَّوَّامَةِ٢﴾ [القيامة: ۲]
«و به نفس سرزنشگر سوگند!».
﴿يَٰٓأَيَّتُهَا ٱلنَّفۡسُ ٱلۡمُطۡمَئِنَّةُ٢٧ ٱرۡجِعِيٓ إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةٗ مَّرۡضِيَّةٗ٢٨ فَٱدۡخُلِي فِي عِبَٰدِي٢٩ وَٱدۡخُلِي جَنَّتِي٣٠﴾ [الفجر: ۲۷-۳۰]
«ای نفس آرامگرفته! در حالی به سوی پروردگارت بازگرد که از او خشنودی و او نیز از تو خشنود است. پس در زمرهی بندگانم درآی و در بهشتم وارد شو».
منظور این نیست که هر انسان سه نفس دارد؛ بلکه منظور این است که این سه، صفات و حالاتی هستند که بنا به شرایطی، برای یک ذات روی میدهند. هرگاه هوس نفس چیره گشته و مرتکب گناه شود، نفس اماره است. نفس لوامه آنست که انسان گناه کند و سپس توبه نماید و پشیمان شود؛ چون انسان را به خاطر انجام گناه سرزنش میکند و در میان گناه کردن و انجام کار خوب است. نفس مطمئنه آنست که به کارهای خوب محبت و اشتیاق دارد و از بدیها دوری میکند و این رفتار، خُلق، عادت و ملکهی او میشود [۱۴۶].
شارح طحاویه پس از بیان گونههای نفس، میفرماید: حقیقت این است که انسان یک نفس داشته و این نفس، ویژگیهایی دارد. یعنی نفس انسانی دارای سه حالت میباشد: انسان را به انجام گناه دستور میدهد، سپس اگر ایمان بیاید، نفسِ لوامه میشود و انسان را سرزنش میکند و اگر ایمان نیرو بگیرد، به نفسِ مطمئنه تبدیل میگردد [۱۴۷].
[۱۴۶] شرح الطحاویة (۴۴۵) [۱۴۷] قبلی: (۴۴۶)