گفتار دوازدهم: پلیس‌هایی که در پایان کار دنیا، مردم را شلاق میزنند
در پایان دنیا، ستم زیاد می‌شود. حتی مردانی که مسئولیت امنیت و جلوگیری از ستم و مبارزه با ستمکاران را بر عهده دارند، دست به فساد میزنند. اگر آنان دگرگون شوند و خودشان ستم‌کار گردند، بندگان را با تازیانه و شلاق میزنند. این گفتار، امروزه تحقق یافته و به کثرت در کشورهای اسلامی مشاهده می‌شود.
احمد، حاکم و طبرانی در معجم کبیر، با سند صحیح از ابوامامه س روایت کرده‌اند که رسولالله ص فرمود:
«يَكُونُ فِي هَذِهِ الْأُمَّةِ فِي آخِرِ الزَّمَانِ رِجَالٌ مَعَهُمْ أَسْيَاطٌ كَأَنَّهَا أَذْنَابُ الْبَقَرِ يَغْدُونَ فِي سَخَطِ اللَّهِ وَيَرُوحُونَ فِي غَضَبِهِ» [۲۵۸].
«در پایان کار دنیا مردانی که تازیانه‌هایی مانند دم گاو در دست دارند، می‌آیند. این‌گونه افراد در ناخشنودی الله ﻷ شب را به صبح می‌رسانند و در خشم الله ﻷ روز‌شان را سپری می‌کنند».
این جریان در صحیح مسلم نیز به شرح زیر آمده است: ابوهریره س می‌گوید: رسولالله ص فرمود:
«صِنْفَانِ مِنْ أَهْلِ النَّارِ لَمْ أَرَهُمَا قَوْمٌ مَعَهُمْ سِيَاطٌ كَأَذْنَابِ الْبَقَرِ يَضْرِبُونَ بِهَا النَّاسَ وَنِسَاءٌ كَاسِيَاتٌ عَارِيَاتٌ مُمِيلَاتٌ مَائِلَاتٌ رُءُوسُهُنَّ كَأَسْنِمَةِ الْبُخْتِ الْمَائِلَةِ لَا يَدْخُلْنَ الْجَنَّةَ وَلَا يَجِدْنَ رِيحَهَا وَإِنَّ رِيحَهَا لَيُوجَدُ مِنْ مَسِيرَةِ كَذَا وَكَذَا» [۲۵۹].
«دو گروه از اهل دوزخ‌اند که هنوز من آن‌ها را ندیده‌ام -در زمان رسولالله ص نیستند.- گروه نخست کسانی هستند که تازیانه‌هایی مانند دم گاو در دست دارند و مردم را میزنند. گروه دوم زنانی هستند که به ظاهر لباس پوشیده‌اند، اما برهنه هستند. مردم را به سوی خود جذب می‌کنند و خود نیز به سوی بیگانگان گرایش دارند؛ موهای‌شان را مانند کوهان شتر می‌بندند. این‌گونه زنان نه وارد بهشت می‌شوند و نه بوی بهشت به مشام‌شان می‌رسد؛ حال آن‌که بوی بهشت از فرسخ‌ها استشمام می‌شود».
[۲۵۸] قبلی: (۱۴/۵۱۷) شماره, (۱۸۹۳). [۲۵۹] صحیح مسلم: (۴/۱۶۸) شماره: (۲۱۲۸).