گفتار اول: جزیره العرب پُر از بستان و جویبار میشود
از ابوهریره س روایت شده است که رسولالله ص فرمود:
«لَا تَقُومُ السَّاعَةُ حَتَّى يَكْثُرَ الْمَالُ وَيَفِيضَ حَتَّى يَخْرُجَ الرَّجُلُ بِزَكَاةِ مَالِهِ فَلَا يَجِدُ أَحَدًا يَقْبَلُهَا مِنْهُ وَحَتَّى تَعُودَ أَرْضُ الْعَرَبِ مُرُوجًا وَأَنْهَارًا» [۲۶۰].
«رستاخیز برپا نمیشود مگر زمانیکه مال زیاد شود و همهی مردم بینیاز گردند. حتی انسان زکات اموالش را جدا مینماید و دنبال کسی میگردد که آن را بپذیرد؛ اما کسی را نمیبیند که زکات را بپذیرد و رستاخیز برپا نمیشود مگر اینکه سرزمین عرب به باغها و جویبارها تبدیل شود».
عربستان پُر از باغ و جویبار میشود؛ چون اهالی آن با کندن چاه، کشاورزی و امثال آن، جزیره و زمینهای بایر را به بستان و جویبار مبدل میسازند. امروزه، این کار به سرعت انجام میشود. همچنین ممکن است بدین خاطر باشد که جزیره العرب در اثر تحولات جغرافیایی، پر از باغ و رود شود. مناطق گرم و استوایی، به مناطق معتدل تبدیل شود و پروردگار، آن نهرها و چشمهها را میآفریند تا خشکی آنرا به شادابی و سرسبزی و دشتهای بیحاصل آن به مزرعههای حاصلخیز و سرسبز تبدیل شوند. توجیه دوم، بیشتر قابل قبول است؛ زیرا وضعیت نخست عربستان را شرح میدهد.
[۲۶۰] مسلم و مشکاة المصابیح: (۳/۲۱) شماره: (۵۴۴۰).