تفسیر نور

فهرست کتاب

سوره حاقۀ

سوره حاقۀ

سوره حاقۀ آيه ۱

‏متن آیه: ‏

﴿ٱلۡحَآقَّةُ ١

ترجمه:

‏رخداد راستین!‏

توضيحات:

‏«ألْحَآقَّةُ»: یکی از نام‌های قیامت است. از آنجا که قیامت حتماً و قطعاً فرا می‌رسد و حقیقت و واقعیت دارد، بدین نام خوانده شده است.‏

سوره حاقۀ آيه ۲

‏متن آیه: ‏

﴿مَا ٱلۡحَآقَّةُ ٢

ترجمه:

‏رخداد راستین چگونه رخدادی است‌؟!‏

توضيحات:

‏«مَا»: مبتدا، و (أَلْحَآقَّةُ) خبر مبتدا است، و جمله (مَاحاقّه) خبر (ألْحَآقَّةُ) در آیه قبلی است.‏

سوره حاقۀ آيه ۳

‏متن آیه: ‏

﴿وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلۡحَآقَّةُ ٣

ترجمه:

‏تو چه می‌دانی رخداد راستین چگونه رخدادی است‌؟!‏

توضيحات:

‏«مَآ أَدْرَاكَ»: چه چیز تو را متوجّه کرده است‌؟ تو کی می‌دانی‌؟ قیامت جزو غیب است و غیب دان تنها خدا است. فرا رسیدن قیامت و چگونگی آن، برای انسان‌ها که زندانیان زندان دنیایند، معمّا و راز سربه مهری است. تکرار واژگان و شیوه سخن بدین‌گونه که در این سه آیه است، برای بیان عظمت مسأله و تأکید بر یقینی بودن آن است. در تعبیرات روزمرّه خود، گاهی می‌گوئیم: فلان کس انسان است! چه انسانی‌؟ تو چه می‌دانی چگونه انسانی است‌؟ یعنی حدّ و مرزی برای توصیف انسانیت او نیست. در اینجا دنباله کلام، یا بحث از قیامت و چگونگی‌ آن قطع می‌گردد و راز بود و راز ماند.‏

سوره حاقۀ آيه ۴

‏متن آیه: ‏

﴿كَذَّبَتۡ ثَمُودُ وَعَادُۢ بِٱلۡقَارِعَةِ ٤

ترجمه:

‏قوم ثمود و قوم عاد (رخداد راستین) درهم کوبنده را تکذیب کردند.‏

توضيحات:

‏«الْقَارِعَةَ»: یکی از نام‌های قیامت است. از آنجا که جهان را در هم می‌کوبد و حوادث و اهوال آن مردمان را فرا می‌گیرد، بدان نام خوانده شده است.‏

سوره حاقۀ آيه ۵

‏متن آیه: ‏

﴿فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهۡلِكُواْ بِٱلطَّاغِيَةِ ٥

ترجمه:

‏در نتیجه قوم ثمود با عذاب سرکش و سهمگین (صاعقه) نابود گشتند.‏

توضيحات:

‏«ثَمُودُ»: قوم پیغمبری به نام صالح بودند. «الطَّاغِيَة»: حادثه و بلائی که شدّت آن از حدّ در گذرد. مراد صاعقه مذکور در (فصّلت‌ / ۱۳) است. صاعقه هم همیشه با لرزش و صدای مهیب همراه است، لذا در (اعراف‌ / ٧۸) رَجْفه، و در (هود / ۶٧) صَیحَه ذکر شده است.‏

سوره حاقۀ آيه ۶

‏متن آیه: ‏

﴿وَأَمَّا عَادٞ فَأُهۡلِكُواْ بِرِيحٖ صَرۡصَرٍ عَاتِيَةٖ ٦

ترجمه:

‏و قوم عاد به وسیله تندباد سرد و سرکش و پر سر و صدای ویرانگری نابود شدند.‏

توضيحات:

‏«عَادٌ»: قوم پیغمبری به نام هود بودند. «صَرْصَرٍ»: باد تند و ویرانگر و سرد و پر سر و صدا. «عَاتِيَةٍ»: سرکش. سخت ویرانگر.‏

سوره حاقۀ آيه ٧

‏متن آیه: ‏

﴿سَخَّرَهَا عَلَيۡهِمۡ سَبۡعَ لَيَالٖ وَثَمَٰنِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومٗاۖ فَتَرَى ٱلۡقَوۡمَ فِيهَا صَرۡعَىٰ كَأَنَّهُمۡ أَعۡجَازُ نَخۡلٍ خَاوِيَةٖ ٧

ترجمه:

‏خداوند چنین تندبادی را هفت شب و هشت روز پیاپی بر آنان گمارد. (اگر در آنجا می‌بودی) در این مدّت مردمان را می‌دیدی که روی زمین افتاده‌اند و انگار تنه‌های پوک و توخالی درختان خرمایند.‏

توضيحات:

‏«سَخَّرَهَا»: باد را مسلّط کرد. باد را گمارد. «حُسُوماً»: پی در پی. ریشه کن کننده و خانمانسوز. حال ضمیر (هَا) یا صفت (سَبْعَ و ثَمـانِيَةَ) و یا مفعول مطلق فعل محذوفی است. این واژه جمع حاسِم است، و یا این که مصدر ثلاثی مجرّد است. «فِيهَا»: در آن‌روزها. درآنجاها. در گذر باد. «صَرْعي‌»: جمع صَریع، روی زمین‌افتاده. نقش زمین شده. مرده. حال است. «أَعْجَازُ»: (نگا: قمر / ۲۰). «خَاوِيَةٍ»: فروتپیده (نگا: بقره‌ / ۲۵٩، کهف‌ / ۴۲، حجّ‌ / ۴۵، نمل‌ / ۵۲). پوک و توخالی. در اینجا مراد پوسیده و متلاشی است.‏

سوره حاقۀ آيه ۸

‏متن آیه: ‏

﴿فَهَلۡ تَرَىٰ لَهُم مِّنۢ بَاقِيَةٖ ٨

ترجمه:

‏آیا کسی را می‌بینی که از ایشان بر جای مانده باشد.‏

توضيحات:

‏«باقِيَةٍ»: باقیمانده. بر جای. در اصل: «مِن بَقِيَّةٍ بَاقِيَةٍ»، یا این که «مِن نَّفْسٍ بَاقِيَةٍ». یا به معنی بقاء و اثر است. مصدری است همچون طَاغِیة، به معنی طغیان (نگا: اعراب القرآن درویش).‏

سوره حاقۀ آيه ٩

‏متن آیه: ‏

﴿وَجَآءَ فِرۡعَوۡنُ وَمَن قَبۡلَهُۥ وَٱلۡمُؤۡتَفِكَٰتُ بِٱلۡخَاطِئَةِ ٩

ترجمه:

‏فرعون و کسانی که پیش از او بودند، و همچنین اهالی شهرها و آبادیهای زیر و روشده (قوم لوط) مرتکب گناهان بزرگ شدند.‏

توضيحات:

‏«جَآءَ... بِالْـخَاطِئَةِ»: گناه ورزیدند. مرتکب گناه شدند. «الْـمُؤْتَفِكَاتُ»: جمع مُؤْتَفِکة، شهرها و آبادیهای زیر و رو شده (نگا: توبه‌ / ٧۰، نجم‌ / ۵۳). در اینجا مراد اهالی آنجا، یعنی قوم لوط است. «الْـخَاطِئَةِ»: خطا. مراد کفر و شرک و ظلم و فساد و انواع گناهان است. مصدر ثلاثی مجرّد است، همچون عَافِیة و عاقِبَة.‏

سوره حاقۀ آيه ۱۰

‏متن آیه: ‏

﴿فَعَصَوۡاْ رَسُولَ رَبِّهِمۡ فَأَخَذَهُمۡ أَخۡذَةٗ رَّابِيَةً ١٠

ترجمه:

‏آنان با فرستاده پروردگارشان به مخالفت برخاستند، و خداوند ایشان را به سختی فرو گرفت (و به عذاب شدیدی گرفتار ساخت).‏

توضيحات:

‏«أَخْذَةً»: گرفتار کردن. فرو گرفتن. «رَابِيَةً»: فوق العاده شدید. زیاد و فراوان.‏

سوره حاقۀ آيه ۱۱

‏متن آیه: ‏

﴿إِنَّا لَمَّا طَغَا ٱلۡمَآءُ حَمَلۡنَٰكُمۡ فِي ٱلۡجَارِيَةِ ١١

ترجمه:

‏ما بدان گاه که (در طوفان نوح) آب طغیان کرد (و از حدّ معمول فراتر رفت، نیاکان) شما را سوار کشتی کردیم.‏

توضيحات:

‏«حَمَلْنَاكُمْ»: شما را حمل کردیم. این تعبیر کنایه از اسلاف و نیاکان ما است. چرا که اگر آنان نجات نمی‌یافتند، ما نیز امروزه وجود نداشتیم. «الْـجَارِيَةِ»: کشتی (نگا: ذاریات‌ / ۳، شوری‌ / ۳۲، رحمن‌ / ۲۴).‏

سوره حاقۀ آيه ۱۲

‏متن آیه: ‏

﴿لِنَجۡعَلَهَا لَكُمۡ تَذۡكِرَةٗ وَتَعِيَهَآ أُذُنٞ وَٰعِيَةٞ ١٢

ترجمه:

‏تا آن (حادثه نجات مؤمنان و غرق شدن کافران، درس عبرتی و) مایه اندرزی، برای شما بوده و گوش‌های شنوا آن را فرا گیرند و به خاطر سپرند.‏

توضيحات:

‏«تَذْكِرَةً»: پند و اندرز. درس عبرت (نگا: طه‌ / ۳، واقعه‌ / ٧۳). «وَاعِيَةٌ»: شنوا و نگاه دارنده. به خاطر سپارنده (نگا: / ۳٧).‏

سوره حاقۀ آيه ۱۳

‏متن آیه: ‏

﴿فَإِذَا نُفِخَ فِي ٱلصُّورِ نَفۡخَةٞ وَٰحِدَةٞ ١٣

ترجمه:

‏هنگامی که یک دم در صور دمیده شود.‏

توضيحات:

‏«نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ»: یک دم. دمیدن نفخه نخستین در صور مراد است.‏

سوره حاقۀ آيه ۱۴

‏متن آیه: ‏

﴿وَحُمِلَتِ ٱلۡأَرۡضُ وَٱلۡجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةٗ وَٰحِدَةٗ ١٤

ترجمه:

‏و زمین و کوه‌ها از جا برداشته شوند و یکباره در هم کوبیده و متلاشی گردند.‏

توضيحات:

‏«دَكَّةً»: یکباره در هم کوبیدن و پخش و پراکنده کردن (نگا: اعراف‌ / ۱۴۳، کهف‌ / ٩۸). «الْـجِبَالُ»: ذکر کوه‌ها بعد از زمین، مراد همواری‌ها و ناهمواری‌های زمین است که به هم می‌خورند و صاف می‌گردند (نگا: طه‌ / ۱۰۶ و ۱۰٧).‏

سوره حاقۀ آيه ۱۵

‏متن آیه: ‏

﴿فَيَوۡمَئِذٖ وَقَعَتِ ٱلۡوَاقِعَةُ ١٥

ترجمه:

‏بدان هنگام است که آن واقعه (بزرگ قیامت در جهان) رخ می‌دهد (و رستاخیز بر پا می‌شود).‏

توضيحات:

‏«فَيَوْمَئِذٍ»: این آیه، جواب شرط (إِذا) است.‏

سوره حاقۀ آيه ۱۶

‏متن آیه: ‏

﴿وَٱنشَقَّتِ ٱلسَّمَآءُ فَهِيَ يَوۡمَئِذٖ وَاهِيَةٞ ١٦

ترجمه:

‏و آسمان از هم می‌شکافد و می‌پراکند، و در آن روز سست و نااستوار می‌گردد.‏

توضيحات:

‏«إنشَقَّتْ»: از هم می‌شکافد و متفرّق می‌گردد. «وَاهِيَةٌ»: سست و شُل (نگا: رحمن‌ / ۳٧).‏

سوره حاقۀ آيه ۱٧

‏متن آیه: ‏

﴿وَٱلۡمَلَكُ عَلَىٰٓ أَرۡجَآئِهَاۚ وَيَحۡمِلُ عَرۡشَ رَبِّكَ فَوۡقَهُمۡ يَوۡمَئِذٖ ثَمَٰنِيَةٞ ١٧

ترجمه:

‏و فرشتگان در اطراف و کناره‌های آسمان (جدید آن روزی) قرار می‌گیرند، و در آن روز، هشت فرشته، عرش پروردگارت را بر فراز سر خود بر می‌دارند.‏

توضيحات:

‏«الْـمَلَكُ»: فرشتگان. اسم جنس است و در اینجا معنی جمع دارد. «أَرْجَآئِهَا»: أَرْجَآء جمع رَجی، یا رَجا، کناره‌ها، جوانب و اطراف. ضمیر (ها) به آسمان جدید آن روز بر می‌گردد (نگا: المصحف المیسّر). «ثَمَـانِيَةٌ»: عرش، بردارندگان عرش، ملائکه، کرسی، قلم، لوح، و مانند این‌ها از غیبیات است و ما بدان‌ها‌ ایمان داریم و از چند و چون و کم و کیف آنها بی‌خبریم.‏

سوره حاقۀ آيه ۱۸

‏متن آیه: ‏

﴿يَوۡمَئِذٖ تُعۡرَضُونَ لَا تَخۡفَىٰ مِنكُمۡ خَافِيَةٞ ١٨

ترجمه:

‏در آن روز (برای حساب و کتاب، به خدا) نموده می‌شوید، و (چه رسد به کارهای آشکارتان) چیزی از کارهای نهانیتان مخفی و پوشیده نمی‌ماند.‏

توضيحات:

‏«تُعْرَضُونَ»: عرضه می‌شوید. نموده می‌شوید (نگا: غافر / ۴۶، شوری‌ / ۴۵). بسان می‌گردید (نگا: هود / ۱۸). «لا تَخْفي مِنكُمْ خَافِيَةٌ»: هیچ نهانی از نهانی‌های شما بر خدا پنهان نمی‌ماند. هیچ کاری مخفی و نهانی از کارهایتان بر خودتان و بر دیگران پنهان نمی‌ماند (نگا: طارق / ٩).‏

سوره حاقۀ آيه ۱٩

‏متن آیه: ‏

﴿فَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِيَمِينِهِۦ فَيَقُولُ هَآؤُمُ ٱقۡرَءُواْ كِتَٰبِيَهۡ ١٩

ترجمه:

‏و امّا هر کس که نامه اعمالش به دست راست او داده شود، (فریاد شادی سر می‌دهد و) می‌گوید: (ای اهل محشر! بیائید) نامه اعمال مرا بگیرید و بخوانید!‏

توضيحات:

‏«هَآؤُمُ»: بگیرید!. (هَآء) اسم الفعل است و به معنی (بگیرید). واژه (م) بیان‌گر جمع بودن مخاطب است که افراد پیرامون او هستند. «كِتَابِيَهْ»: حرف (ه) در آخر این واژه و واژه‌های: حِسَابِیهْ، و مَالِیهْ، و سُلْطَانِیهْ در آیات بعدی، هاء سکته نامیده می‌شود و معنی خاصّی ندارد.‏

سوره حاقۀ آيه ۲۰

‏متن آیه: ‏

﴿إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَٰقٍ حِسَابِيَهۡ ٢٠

ترجمه:

‏آخر من می‌دانستم که (رستاخیزی در کار است و) من با حساب و کتاب خود رویاروی می‌شوم.‏

توضيحات:

‏«ظَنَنتُ»: به یقین می‌دانستم. «مُلاقٍ»: ملاقات کننده. رویاروی شونده.‏

سوره حاقۀ آيه ۲۱

‏متن آیه: ‏

﴿فَهُوَ فِي عِيشَةٖ رَّاضِيَةٖ ٢١

ترجمه:

‏پس او در زندگی رضایت بخشی خواهد بود.‏

توضيحات:

‏«رَاضِيَةٍ»: رضایت بخش.‏

سوره حاقۀ آيه ۲۲

‏متن آیه: ‏

﴿فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٖ ٢٢

ترجمه:

‏در میان باغ والای بهشت، جایگزین خواهد شد.‏

توضيحات:

‏«فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ»: این آیه، بدل (في عِيشَةٍ رَاضِيَةٍ) است.‏

سوره حاقۀ آيه ۲۳

‏متن آیه: ‏

﴿قُطُوفُهَا دَانِيَةٞ ٢٣

ترجمه:

‏میوه‌های آن در دسترس است.‏

توضيحات:

‏«قُطُوف‌»: جمع قِطْف، به معنی میوه‌های چیده شده، ولی در اینجا به معنی میوه‌هائی است که آماده چیدن است. «دَانِيَةٌ»: نزدیک. در دسترس.‏

سوره حاقۀ آيه ۲۴

‏متن آیه: ‏

﴿كُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ هَنِيٓ‍َٔۢا بِمَآ أَسۡلَفۡتُمۡ فِي ٱلۡأَيَّامِ ٱلۡخَالِيَةِ ٢٤

ترجمه:

‏در برابر کارهائی که در روزگاران گذشته (دنیا) انجام می‌داده‌اید. بخورید و بنوشید، گوارا باد!‏

توضيحات:

‏«هَنِيئاً»: گوارا. گوارا باد. «بِمَـا»: در مقابل چیزی که. در برابر کارهائی که. «أَسْلَفْتُمْ»: پیشاپیش فرستاده‌اید و تقدیم داشته‌اید (نگا: یونس‌ / ۳۰). «الْـخَالِيَةِ»: گذشته. مراد روزگاران دنیا است.‏

سوره حاقۀ آيه ۲۵

‏متن آیه: ‏

﴿وَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِشِمَالِهِۦ فَيَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي لَمۡ أُوتَ كِتَٰبِيَهۡ ٢٥

ترجمه:

‏و امّا کسی که نامه اعمالش به دست چپش داده شود، می‌گوید: ای کاش هرگز نامه اعمالم به من داده نمی‌شد!‏

توضيحات:

‏«شِمَـال‌»: دست چپ.‏

سوره حاقۀ آيه ۲۶

‏متن آیه: ‏

﴿وَلَمۡ أَدۡرِ مَا حِسَابِيَهۡ ٢٦

ترجمه:

‏و هرگز نمی‌دانستم که حساب من چیست!‏

توضيحات:

‏«مَا»: اسم استفهام و مبتدا است.‏

سوره حاقۀ آيه ۲٧

‏متن آیه: ‏

﴿يَٰلَيۡتَهَا كَانَتِ ٱلۡقَاضِيَةَ ٢٧

ترجمه:

‏ای کاش پایان بخشِ عمرم، همان مرگ بود و بس!‏

توضيحات:

‏«لَيْتَهَا»: ضمیر (هَا) به (مَوْتَة) یعنی مرگ بر می‌گردد. شخص کافر آرزو می‌کند که همان‌گونه که عقیده داشت، مرگ آخرین لحظات عمر بود، و دیگر زنده شدنی در میان نبود. یا این که ضمیر (هَا) به (حَالَة) و وضع کنونی او بر می‌گردد که از مقام پیدا است. در این صورت معنی آیه چنین است: ای کاش مرگم فرا می‌رسید و هم اکنون می‌مُردم!. «الْقَاضِيَة»: پایان دهنده. قطع کننده رشته حیات.‏

سوره حاقۀ آيه ۲۸

‏متن آیه: ‏

﴿مَآ أَغۡنَىٰ عَنِّي مَالِيَهۡۜ ٢٨

ترجمه:

‏دارائی من، مرا سودی نبخشید، و به درد (بیچارگی امروز) من نخورد.‏

توضيحات:

‏«مَا أَغْني‌»: (نگا: اعراف‌ / ۴۸، حجر / ۸۴، شعراء / ۲۰٧).‏

سوره حاقۀ آيه ۲٩

‏متن آیه: ‏

﴿هَلَكَ عَنِّي سُلۡطَٰنِيَهۡ ٢٩

ترجمه:

‏قدرت من، از دست من برفت! (و دلیل و برهان من، پوچ و نادرست از آب درآمد!).‏

توضيحات:

‏«سُلْطَانِيَهْ»: سلطان، عبارت از سُلطه و قدرت است. مراد، هم صحّت بدنی و هم قدرت مقام و هم نفوذ کلام است. دلیل و برهان. در این صورت مراد این است که حجّت و برهان دنیوی او باطل بوده و هم اینک عکس آن ثابت شده است.‏

سوره حاقۀ آيه ۳۰

‏متن آیه: ‏

﴿خُذُوهُ فَغُلُّوهُ ٣٠

ترجمه:

‏(خدا به فرشتگان نگهبان دوزخ دستور می‌فرماید:) او را بگیرید و به غل و بند و زنجیرش کشید.‏

توضيحات:

‏«غُلُّوهُ»: غل و بند و زنجیرش کنید (نگا: اعتراف‌ / ۱۵٧، رعد / ۵، سبأ / ۳۳).‏

سوره حاقۀ آيه ۳۱

‏متن آیه: ‏

﴿ثُمَّ ٱلۡجَحِيمَ صَلُّوهُ ٣١

ترجمه:

‏سپس او را به دوزخ بیندازید.‏

توضيحات:

‏«صَلُّوهُ»: او را داخل آتش کنید (نگا: نساء / ۱۰، ابراهیم‌ / ۲٩، یس‌ / ۶۴).‏

سوره حاقۀ آيه ۳۲

‏متن آیه: ‏

﴿ثُمَّ فِي سِلۡسِلَةٖ ذَرۡعُهَا سَبۡعُونَ ذِرَاعٗا فَٱسۡلُكُوهُ ٣٢

ترجمه:

‏سپس او را با زنجیری ببندید و بکشید که هفتاد ذراع درازا دارد.‏

توضيحات:

‏«سِلْسِلَةٍ»: زنجیر. «ذَرْع‌»: اندازه و درازا. اندازه گرفتن. «سَبْعُونَ»: هفتاد. مراد تکثیر است. «ذِرَاعاً»: فاصله آرنج تا نوک انگشتان دست. ارش. «أسْلُكُوهُ»: جایگزینش کنید. داخلش کنید.‏

سوره حاقۀ آيه ۳۳

‏متن آیه: ‏

﴿إِنَّهُۥ كَانَ لَا يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ ٱلۡعَظِيمِ ٣٣

ترجمه:

‏چرا که او به خداوند بزرگ ایمان نمی‌آورد.‏

توضيحات:

‏«كَانَ لا يُؤْمِنُ»: در سراسر زندگی دنیویش، ایمان و باور نداشت.‏

سوره حاقۀ آيه ۳۴

‏متن آیه: ‏

﴿وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ ٣٤

ترجمه:

‏و مردمان را به دادن خوراک به بینوا، تشویق و ترغیب نمی‌کرد.‏

توضيحات:

‏«لا يَحُضُّ»: تشویق نمی‌کرد. ترغیب نمی‌نمود. «طَعَامِ»: به معنی اطعام، یعنی خوراک دادن است، یا این که مضافی همچون (بذل) محذوف است.‏

سوره حاقۀ آيه ۳۵

‏متن آیه: ‏

﴿فَلَيۡسَ لَهُ ٱلۡيَوۡمَ هَٰهُنَا حَمِيمٞ ٣٥

ترجمه:

‏لذا امروز در اینجا یار مهربانی ندارد.‏

توضيحات:

‏«حَـمِيمٌ»: دوست صمیمی. یار مهربان (نگا: شعراء / ۱۰۱، غافر / ۱۸، فصّلت‌ / ۳۴).‏

سوره حاقۀ آيه ۳۶

‏متن آیه: ‏

﴿وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنۡ غِسۡلِينٖ ٣٦

ترجمه:

‏و خوراکی هم ندارد مگر از زردابه و خونابه (دوزخیان).‏

توضيحات:

‏«غِسْلِينٍ»: چرک و خون. شوخابه. خونابه. زردابه. ریم. دوزخیان دارای مکان و عذاب مختلفی هستند و هر یک از (ضَرِيع) و (زَقُّوم) و (غِسْلِين) غذای گروهی از ایشان است. یا این که هر یک از این‌ها - که در حقیقت خوراک نیست - به همه دوزخیان داده می‌شود، و خوراک ایشان همچون چیزهائی است (نگا: التفسیر القرآنی للقرآن).‏

سوره حاقۀ آيه ۳٧

‏متن آیه: ‏

﴿لَّا يَأۡكُلُهُۥٓ إِلَّا ٱلۡخَٰطِ‍ُٔونَ ٣٧

ترجمه:

‏چنین خوراکی را جز بزهکاران نمی‌خورند.‏

توضيحات:

‏«الْـخَاطِئُونَ»: مجرمان و بزهکاران. خطاکاران.‏

سوره حاقۀ آيه ۳۸

‏متن آیه: ‏

﴿فَلَآ أُقۡسِمُ بِمَا تُبۡصِرُونَ ٣٨

ترجمه:

‏سوگند می‌خورم به آنچه می‌بینید!‏

توضيحات:

‏«لآ أُقْسِمُ»: (نگا: واقعه‌ / ٧۵).‏

سوره حاقۀ آيه ۳٩

‏متن آیه: ‏

﴿وَمَا لَا تُبۡصِرُونَ ٣٩

ترجمه:

‏و سوگند می‌خورم به آنچه نمی‌بینید!‏

توضيحات:

‏«بِمَا تُبْصِرُونَ... وَمَا لا تُبْصِرُونَ»: مراد از دیدنی‌ها و نادنی‌ها، همه مخلوقات و موجودات است.‏

سوره حاقۀ آيه ۴۰

‏متن آیه: ‏

﴿إِنَّهُۥ لَقَوۡلُ رَسُولٖ كَرِيمٖ ٤٠

ترجمه:

‏این (قرآن از سوی خدا آمده است و) گفتاری است (که) از (زبان) پیغمبر بزرگواری (به نام محمّد، پخش و تبلیغ می‌شود).‏

توضيحات:

‏«إِنَّهُ»: قرآن. «رَسُولٍ»: مراد پیغمبر اسلام است که از سوی خداوند مبلّغِ کلام آسمانی است (نگا: حاقّه‌ / ۴۳).‏

سوره حاقۀ آيه ۴۱

‏متن آیه: ‏

﴿وَمَا هُوَ بِقَوۡلِ شَاعِرٖۚ قَلِيلٗا مَّا تُؤۡمِنُونَ ٤١

ترجمه:

‏و سخن هیچ شاعری نیست (چنان که شما گمان می‌برید. اصلاً) شما کمتر ایمان می‌آورید (و به دنبال حق و حقیقت می‌افتید).‏

توضيحات:

‏«قَلِيلاً مَّا تُؤْمِنُونَ»: (نگا: بقره‌ / ۸۸).‏

سوره حاقۀ آيه ۴۲

‏متن آیه: ‏

﴿وَلَا بِقَوۡلِ كَاهِنٖۚ قَلِيلٗا مَّا تَذَكَّرُونَ ٤٢

ترجمه:

‏و گفته هیچ غیبگو و کاهنی نیست. اصلاً شما کمتر پند می‌گیرید (و یادآور حق و حقیقت می‌گردید، و درست و نادرست را فرق می‌نهید).‏

توضيحات:

‏«قَلِيلاً مَّا تَذَكَّرُونَ»: (نگا: اعراف‌ / ۳، نمل‌ / ۶۲، غافر / ۵۸).‏

سوره حاقۀ آيه ۴۳

‏متن آیه: ‏

﴿تَنزِيلٞ مِّن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ ٤٣

ترجمه:

‏(بلکه کلامی است که) از جانب پروردگار جهانیان نازل شده است.‏

توضيحات:

‏«تَنزِيلٌ»: (نگا: شعراء / ۱٩۲، سجده‌ / ۲، یس‌ / ۵).‏

سوره حاقۀ آيه ۴۴

‏متن آیه: ‏

﴿وَلَوۡ تَقَوَّلَ عَلَيۡنَا بَعۡضَ ٱلۡأَقَاوِيلِ ٤٤

ترجمه:

‏اگر پیغمبر پاره‌ای سخنان را به دروغ بر ما می‌بست.‏

توضيحات:

‏«الأَقَاوِيلِ»: جمع أَقْوال، و آن جمع قَوْل است همچون اَبابیت جمع اَبْیات، و اَناعیم جمع اَنْعام. این واژه بیشتر به سخنان دروغین گفته می‌شود.‏

سوره حاقۀ آيه ۴۵

‏متن آیه: ‏

﴿لَأَخَذۡنَا مِنۡهُ بِٱلۡيَمِينِ ٤٥

ترجمه:

‏ما دست راست او را می‌گرفتیم.‏

توضيحات:

‏«الْيَمِينِ»: دست راست. مراد دست راست پیغمبر است (نگا: روح المعانی، روح البیان، کشّاف). منظور جلوگیری از تعدّی به کلام خدا است. همان‌گونه که می‌گویند: جلو دستش را بگیرید.‏

سوره حاقۀ آيه ۴۶

‏متن آیه: ‏

﴿ثُمَّ لَقَطَعۡنَا مِنۡهُ ٱلۡوَتِينَ ٤٦

ترجمه:

‏سپس رگ دلش را پاره می‌کردیم.‏

توضيحات:

‏«الْوَتِينَ»: شاهرگ قلب که خون را به تمام اعضاء بدن می‌رساند و اگر قطع شود مرگ انسان آنی و حتمی است.‏

سوره حاقۀ آيه ۴٧

‏متن آیه: ‏

﴿فَمَا مِنكُم مِّنۡ أَحَدٍ عَنۡهُ حَٰجِزِينَ ٤٧

ترجمه:

‏و کسی از شما نمی‌توانست مانع (این کار ما در باره) او شود (و مرگ را از او باز دارد).‏

توضيحات:

‏«حَاجِزِينَ»: جمع حاجِز، به معنی مانِع و رادِع. بازدارندگان. جلوگیری کنندگان. خبر (مَا) است.‏

سوره حاقۀ آيه ۴۸

‏متن آیه: ‏

﴿وَإِنَّهُۥ لَتَذۡكِرَةٞ لِّلۡمُتَّقِينَ ٤٨

ترجمه:

‏مسلّماً قرآن پند و اندرز پرهیزگاران است.‏

توضيحات:

‏«تَذْكِرَةٌ»: (نگا: طه‌ / ۳).‏

سوره حاقۀ آيه ۴٩

‏متن آیه: ‏

﴿وَإِنَّا لَنَعۡلَمُ أَنَّ مِنكُم مُّكَذِّبِينَ ٤٩

ترجمه:

‏ما قطعاً می‌دانیم که برخی از شما (قرآن را) تکذیب می‌کنند.‏

توضيحات:

‏«مُكَذِّبِينَ»: تکذیب کنندگان.‏

سوره حاقۀ آيه ۵۰

‏متن آیه: ‏

﴿وَإِنَّهُۥ لَحَسۡرَةٌ عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ ٥٠

ترجمه:

‏آخر قرآن، مایه حسرت و سبب اندوه کافران است.‏

توضيحات:

‏«إِنَّهُ»: این که قرآن.‏

سوره حاقۀ آيه ۵۱

‏متن آیه: ‏

﴿وَإِنَّهُۥ لَحَقُّ ٱلۡيَقِينِ ٥١

ترجمه:

‏قرآن، یقینِ راستین (و حق و حقیقت فرو فرستاده جهان آفرین) است.‏

توضيحات:

‏«حَقُّ الْيَقِينِ»: (نگا: واقعه‌ / ٩۵).‏

سوره حاقۀ آيه ۵۲

‏متن آیه: ‏

﴿فَسَبِّحۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلۡعَظِيمِ ٥٢

ترجمه:

‏حال که چنین است. با ذکر نام پروردگار بزرگوار خود، خدا را تسبیح و تقدیس کن.‏

توضيحات:

‏«فَسَبِّحْ»: (نگا: آل‌عمران‌ / ۴۱، حجر / ٩۸، طه‌ / ۱۳۰). «بِاسْمِ‌»: به وسیله نام. با بردن نام.