تفسیر نور

فهرست کتاب

سوره شرح

سوره شرح

سوره شرح آيه ۱

‏متن آیه: ‏

﴿أَلَمۡ نَشۡرَحۡ لَكَ صَدۡرَكَ ١

ترجمه:

‏آیا ما سینه تو را نگشودیم (و دلت را از بند غم حیرت رها نساختیم، و تاب تحمّل نابسامانی‌های محیط جاهلیت و سختی‌های مسؤولیت بزرگ نبوّت را به تو عطاء نکردیم‌؟).‏

توضيحات:

‏«أَلـَمْ نَشْرَحْ...»: شرح صدر. کنایه از: سعه صدر، رهائی از غم و اندوه حیرت و ضلال پیش از نبوّت، تاب تحمّل مشکلات مسؤولیت نبوّت و رهبری، صبر و حوصله در برابر ناملایمات محیط و دردسرهای کفّار و مشرکان و دیگران است (نگا: انعام‌ / ۱۲۵، زمر / ۲۲، طه‌ / ۲۵، نحل‌ / ۱۰۶).‏

سوره شرح آيه ۲

‏متن آیه: ‏

﴿وَوَضَعۡنَا عَنكَ وِزۡرَكَ ٢

ترجمه:

‏و بار سنگین (تلاش فراوان، برای هدایت مردمان) را از (دوش) تو برنداشتیم‌؟‏

توضيحات:

‏«وَضَعْنَا»: فرو آوردیم. پائین آوردیم. «وِزْر»: بار سنگین. مراد بار کمرشکن غم و رنج حاصل از مشاهده کفر و شرک و تبهکاری‌ها و خونریزی‌ها و ستمگری‌ها و نابسامانی‌های جامعه پیش از نبوّت، و تلاش و کوشش آن حضرت برای هدایت مردمان و دفع اذیت و آزار ایشان در آغاز نبوّت است.‏

سوره شرح آيه ۳

‏متن آیه: ‏

﴿ٱلَّذِيٓ أَنقَضَ ظَهۡرَكَ ٣

ترجمه:

‏همان بار سنگینی که پشت تو را در هم شکسته بود؟‏

توضيحات:

‏«أَنقَضَ»: سنگینی کرده بود. گرانبار ساخته بود. مَجازاً شکستن پشت معنی می‌دهد.‏

سوره شرح آيه ۴

‏متن آیه: ‏

﴿وَرَفَعۡنَا لَكَ ذِكۡرَكَ ٤

ترجمه:

‏و آوازه تو را بلند نکردیم و بالا نبردیم‌؟‏

توضيحات:

‏«ذِكْر»: آوازه. نام نیک. حسن شهرت. آوای گواهی به پیغمبری محمّد، به دنبال گواهی به توحید خداوند، شبانه‌روز دست کم پنج بار بر فراز مناره‌ها و بر بال امواج تلویزیون‌ها و رادیوها در آفاق طنین‌انداز است.‏

سوره شرح آيه ۵

‏متن آیه: ‏

﴿فَإِنَّ مَعَ ٱلۡعُسۡرِ يُسۡرًا ٥

ترجمه:

‏چرا که همراه با سختی و دشواری، آسایش و آسودگی است.‏

توضيحات:

‏«فَإِنَّ...»: بیان علّت و سبب مطالب پیش است. «الْعُسْرِ»: سختی. دشواری (نگا: بقره‌ / ۱۸۵، طلاق / ٧، کهف‌ / ٧۳). «يُسْراً»: آسایش. آسودگی.‏

سوره شرح آيه ۶

‏متن آیه: ‏

﴿إِنَّ مَعَ ٱلۡعُسۡرِ يُسۡرٗا ٦

ترجمه:

‏مسلّماً با سختی و دشواری، آسایش و آسودگی است.‏

توضيحات:

‏«إِنَّ مَعَ...»: تکرار آیه، برای تحکیم مطلب پیشین و تأکید این سنّت خدائی در همه ادوار است.‏

سوره شرح آيه ٧

‏متن آیه: ‏

﴿فَإِذَا فَرَغۡتَ فَٱنصَبۡ ٧

ترجمه:

‏هرگاه (از کار مهمّی) بپرداختی، به دنبال آن (به کار مهمّ دیگری بپرداز و در آن بکوش و) رنج ببر (و فرجام کاری را آغاز کار دیگری‌کن).‏

توضيحات:

‏«فَرَغْتَ»: فراغت یافتی. تمام شدی و بیکار ماندی. «إنصَبْ»: رنج ببر. مؤمن باید انسان متحرّک و پویائی باشد و پس از فراغت از وظیفه‌ای، آماده کوشیدن و سختی کشیدن در وظیفه دیگری باشد. چون: ما زنده به آنیم که آرام نگیریم.‏

سوره شرح آيه ۸

‏متن آیه: ‏

﴿وَإِلَىٰ رَبِّكَ فَٱرۡغَب ٨

ترجمه:

‏و یکسره به‌سوی پروردگارت روی آر (و تنها بدو دل و امید ببند، و جز به او خود را مشغول مساز).‏

توضيحات:

‏«إرْغَبْ»: رغبت کن. علاقه‌مند شو (نگا: قلم‌ / ۳۲).‏