سوره‌ى ابراهیم
(الف) ۴۴۷- عیاشی از حسین بن هارون شیخی از یاران ابی جعفر از ابی جعفر÷روایت کرده است که گفت: از او شنیدم که این آیه را تلاوت می‌کرد: (وايتكم من كل ما سألتموه)هارون نقل می‌کند که ابو جعفر گفت: تو لباس و چیزی را از او درخواست نکرده‌ای اما به تو داده است. وی به جای آتاكم، ايتكم خوانده است.
(ب) ۴۴۸- سیاری از ابن ابی عمران از ابی هارون مکفوف آورده است که گفت: از ابو عبدالله شنیدم که می‌گفت: (وايتكم من كل ما سألتموه).
(ج) ۴۴۹- طبرسی می‌گوید: زید به نقل از یعقوب: «(من كل ما سألتموه). با تنوین کل خواند و این قرائت ابن عباس و حسن و محمد بن علی باقر و جعفر بن محمد صادق÷و ضحاک و عمر بن قائد است.
(د) ۴۵۰- علی بن ابراهیم می‌گوید: اما قول خداوند: (رب اغفر لي ولوالدي)در اصل (لولديّ اسماعيل واسحاق)نازل شد.
(ه( ۴۵۱- سیاری از حماد از حریز از یکی از آن دو امام: باقر و صادق نقل کرده است که (ربّ اغْفِر لي و لِولديَّ) قرائت می‌کرد.؛یعنی پروردگارا از من و دو فرزندم بگذر، منظورش اسحاق و یعقوب بود، پس به جای والدي، ولدي می‌خواند.
(و) ۴۵۲- و از اسماعیل و محمد بن علی و ابی جمیله از جابر از ابی جعفر÷مانند آن روایت شده است و گفت: آن دو، حسن و حسین هستند.
(ز) ۴۵۳- محمد بن علی از ابی جمیله به نقل از زراره گفت: به ابو جعفر گفتم: من با جمعی از افراى فرقه‌ی مرجئه مذاکره کردم؛ آنان اسحاق و اسماعیل را ذکر می‌کردند و من حسن و حسین را. وی در جواب گفت: اگر چنین گفته باشی، حضرت ابراهیم هم گفته است: رب اغفرلی و لولديَّ؛ یعنی، پروردگارا از من و دو پسرم درگذر. (و آن دو، پسران رسول خداص حسن و حسین هستند.)
(ح) ۴۵۴- طبرسی گفته است که حسن بن علی و ابو جعفر محمد بن علی÷و زهری و ابراهیم نخعی، «و لولدي»خواندند. و در کتاب «الجوامع» گفته که این قرائتِ اهل بیت است.
(ط) ۴۵۵- عیاشی از حریز بن عبدالله از کسانی که آن را ذکر کرده، از یکی از آن دو امام، باقر و صادق، روایت کرده که (ربّ اغفر لي ولولدي)می‌خواند؛ که منظورش اسماعیل و اسحاق بود.
(ی) ۴۵۶- از جابر نقل شده است که گفت: از ابی عبدالله درباره‌ی (ربّ اغفر لي ولوالديّ)سؤال کردم. گفت: این کلمه‌ای است که نویسندگان آن را تصحیف کردند و گرنه ابراهیم گفت: (ربّ اغفر لي ولولديّ)است؛ یعنی، اسماعیل و اسحاق و حسن و حسین به خدا سوگند دو فرزند رسول خدا هستند.
(یا) ۴۵۷- سعد بن عبدالله قمی در کتاب گذشته به نقل از آن‌چه مشایخ وی از امام صادق آورده‌اند، می‌گوید: امام صادق «و لولدي» خواند؛ که منظور اسماعیل و اسحاق هستند.
(یب) ۴۵۸- طبرسی گفته است که امیر المؤمنین علی بن ابی طالب و ابو جعفر باقر و جعفر بن محمد÷«تهوي إليهم»به فتح واو خواندند.
(یج) ۴۵۹- سیاری از ابی طالب از یونس از سندی از ابی عبدالله÷روایت کرده است که آیه‌ی
﴿رَبَّنَآ إِنَّكَ تَعۡلَمُ مَا نُخۡفِي وَمَا نُعۡلِنُۗ وَمَا يَخۡفَىٰ عَلَى ٱللَّهِ مِن شَيۡءٖ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا فِي ٱلسَّمَآءِ٣٨﴾[إبراهیم: ۳۸] را چنین تلاوت کرد: «انك تعلم ما نخفي وما نعلن ويخفي على الله شأن شيئ في الأرض ولا في السماء» (به جای من شيئ، شأن شيئآمده است.)
(ید) ۴۶۰- عیاشی به نقل از سندی گفته است: از ابی عبدالله÷شنیدم که «انّك تعلم…»می‌خواند و مانند خبر قبل را ذکر کرد.
(یه) ۴۶۱- سیاری از ابن اسباط از ابن ابی حمزه از ابی بصیر به نقل از ابی عبدالله÷آیه‌ی بعدی را چنین تلاوت کرد: (فاستجبتم لي – و عدلهم ان تولي كذا - فلا تلوموني و لوموا انفسكم).
(یو) ۴۶۲- سیاری با همان اسناد، این آیه را چنین خواند:- (قد– تبين لكم كيف فعلنابهم و ضربنالكم الامثال – لكن لا تعقلون).