موضع گیری و اعتقاد شیعه نسبت به قرآن

سوره‌ی بروج

(الف) ۹۷۸- سیاری از ابن فضال از ابن بکیر از صباح ارزق از عاصم قمی روایت کرده است و می‌گوید: از ابو عبدالله÷شنیدم که آیه‌ی ﴿قُتِلَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡأُخۡدُودِ٤﴾[البروج: ۴] را +-بما- ‏ قُتِلَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡأُخۡدُودِ﴾تلاوت می‌کرد.

(ب) ۹۷۹- و از علی بن نعمان از داود بن فرقد، روایت کرده است و می‌گوید: از ابو عبدالله÷شنیدم که چندین بار، این آیه را در نمازش تلاوت می‌کرد. +-بما- ‏ قُتِلَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡأُخۡدُودِ﴾.

(ج) ۹۸۰- با همان اسناد اول، شنیدم که او، آیه‌ی: ﴿وَمَا نَقَمُواْ مِنۡهُمۡ إِلَّآ أَن يُؤۡمِنُواْ بِٱللَّهِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡحَمِيدِ٨﴾[البروج: ۸] را چنین تلاوت می‌کرد: ﴿وَمَا نَقَمُواْ مِنۡهُمۡ إِلَّآ -أنّهم آمنوا- بِٱللَّهِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡحَمِيدِ﴾‏

(د) ۹۸۱- سعد بن عبدالله قمی در کتاب «ناسخ القرآن ومنسوخه» از استادانش نقل کرده است که ابو عبدالله با عده‌ای از یارانش نماز می‌خواند و آیه‌ی +-بما- ‏ قُتِلَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡأُخۡدُودِ﴾را تلاوت می‌نمود.

(ه‍( ۹۸۲- با همان سند آمده است که ابو عبدالله این آیه را می‌خواند: ﴿وَمَا نَقَمُواْ مِنۡهُمۡ إِلَّا -أنّهم آمنوا).