سوره‌ی طه
(الف) ۵۶۵- علی بن ابراهیم این آیه را چنین خواند: ﴿إِنَّ ٱلسَّاعَةَ ءَاتِيَةٌ أَكَادُ أُخۡفِيهَا ﴾[طه: ۱۵] گفت: این‌چنین نازل شد: (إن الساعة آتية أكاد أخفيها-من نفسي). گفتم: چگونه قیامت را از خودش پنهان می‌دارد؟ گفت: وقت آن را معین نکرده است.
(ب) ۵۶۶- سیاری از برقی از حماد بن عیسی از حریز از ابی عبدالله÷و از ابی ابن عمیر از افراد زیادی از ابی جعفر÷آورده است که آیه‌ی فوق را چنین قرائت کرد: (ان الساعة آتية أكاد أخفيها-من نفسي). گفتم: چگونه قیامت را از خودش پنهان می‌دارد؟ گفت: خواسته که زمانی را برای آن معین نکند.
(ج) ۵۶۷- طبرسی گفته است که ابن عباس: (أكاد أخفيها-من نفسي)روایت کرد. و این آیه در قرائت اُبَی نیز، این‌گونه است و از امام÷هم، روایت شده است.
(د) ۵۶۸- سعد بن عبدالله در کتاب مذکور گفته است: امام صادق÷این آیه را چنین قرائت کرد (إن الساعة آتية أكاد أخفيها-من نفسي).
(ه( ۵۶۹- محمد بن عباس از محمد بن همام از محمد بن اسماعیل علوی از عیسی بن داود از ابی الحسن موسی بن جعفر از پدرش÷آورده است و می‌گوید: از پدرم شنیدم که در جواب مردی که از وی درباره‌ی آیه‌ی بعدی سؤال می‌کرد، آیه را این چنین قرائت کرد: ﴿يَوۡمَئِذٖ لَّا تَنفَعُ ٱلشَّفَٰعَةُ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ﴾[طه: ۱۰۹] تا آخر آیه؛ و بعد این آیه را نیز، قرائت کرد: (وَعَنَتِ الْوُجُوهُ لِلْحَيِّ الْقَيُّومِ وَقَدْ خَابَ مَنْ حَمَلَ ظُلْماً- لآل محمّد صلي الله عليهم)این‌گونه نازل شد.
(و) ۵۷۰- سیاری از بعضی از اصحاب ما از محمد بن سلیمان از پدرش از عبدالله بن سنان از ابی عبدالله نقل کرده است که آیه‌ی بعدی را چنین قرائت کرد: (ولقد عهد نا الى آدم من قبل كلمات – في محمد وعلي والحسن والحسين والائمة من ذريته)بعد گفت: به خدا سوگند جبرائیل این‌گونه این آیه را بر محمدص نازل کرد.
(ز) ۵۷۱- و از جعفر بن محمد بن عبدالله از محمد بن موسی قمی از سلیمان از عبدالله بن سنان، مانند آن روایت شده است.
(ح) ۵۷۲- کلینی از حسین از محمد از علی بن محمد از جعفر بن محمد بن عبدالله بن محمد بن عیسی قمی از محمد بن سیلمان از عبدالله بن سنان، آیه‌ی فوق را این چنین روایت کرده‌اند: (ولقد عهدنا الى آدم من قبل كلمات – في محمد وعلي وفاطمة والحسن والحسين والائمة من ذريتهم – فنسي)به خدا سوگند چنین بر محمد نازل شد.
(ط) ۵۷۳- از ابن شهر آشوب در «مناقب» خود از امام باقر÷، مانند خبر قبل روایت شده است.
(ی) ۵۷۴- طبرسی گفته است: ابو جعفر: «لَنَحرِقَنَّهُ»را با فتح نون و سکون حاء و راء بدون تشدید، قرائت نمود و این قرائت علی و ابن عباس است.