سوره‌ی محمد
(الف) ۸۱۴- علی بن ابراهیم از حسین بن محمد و او از معلی بن محمد با اسناد آن به اسحاق بن عمار گفته که ابو عبدالله÷گفته است: این آیه ﴿وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَءَامَنُواْ بِمَا نُزِّلَ عَلَىٰ مُحَمَّدٖ وَهُوَ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّهِمۡ كَفَّرَ عَنۡهُمۡ سَئَِّاتِهِمۡ وَأَصۡلَحَ بَالَهُمۡ٢﴾[محمد: ۲] ، چنین نازل شده است:
﴿وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَءَامَنُواْ بِمَا نُزِّلَ عَلَىٰ مُحَمَّدٖ–في عليّ- وَهُوَ ٱلۡحَقُّ...﴾.
(ب) ۸۱۵- سیاری از اسحاق بن اسماعیل بن صادق÷، مانند روایت سابق را روایت کرده است.
(ج) ۸۱۶- علی بن ابراهیم از جعفر بن محمد و او از عبدالکریم بن عبدالرحیم و او از محمد بن علی و او از محمد بن فضیل و او از ابو حمزه و او نیز، از جعفر÷روایت کرده که گفته است: جبرئیل بر رسول خدا نازل گشت و آیه‌ی سوم سوره‌ی محمد را چنین بر ایشان خواند:
﴿ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ كَرِهُواْ مَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ– في علي- فَأَحۡبَطَ أَعۡمَٰلَهُمۡ﴾[محمّد: ۹].
(د) ۸۱۷- سیاری از محمد بن علی و او از محمد بن فضیل و او از ابو حمزه و او از ابو جعفر÷، مانند آن را روایت کرده است.
(ه( ۸۱۸- محمد بن عباس از محمد بن قاسم و او هم، از احمد بن محمد و او از احمد بن محمد بن خالد و او از محمد بن علی و او از ابن فضیل و او نیز، از ابو حمزه، مانند آن را روایت کرده است.
(و) ۸۱۹- طبرسی روایت کرده که ابو جعفر÷نیز، آیه‌ی نُهم سوره‌ی محمد را چنین قرائت کرده است: (كَرِهُوا مَا أَنزَلَ اللهُ – في حق علي-)
(ز) ۸۲۰- طبرسی روایت کرده که علی÷و ابن عباس آیه‌ی پانزده سوره‌ی محمد را (مثل الجنة)با جمع (أمثال الجنّة)قرائت کرده‌اند.
(ح) ۸۲۱- سیاری از اسحاق بن عمار، روایت کرده که ابو عبدالله÷آیۀ شانزده از سوره‌ی محمد را چنین قرائت کرده است:
(أُوْلَئِكَ الَّذِينَ طَبَعَ اللهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ – وسمعهم وأبصارهم فـ- اتَّبَعُوا أَهْوَاءهُمْ)
(ط) ۸۲۲- و از ابن ابی عمیر و او از حماد و او از حلبی روایت کرده که ابو عبدالله÷آیه‌ی بیست و دوم سوره‌ی محمد را این چنین قرائت کرده است:
(فَهَلْ عَسَيْتُمْ إِن تَوَلَّيْتُمْ-فسلطتم و ملكتم- أَن تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ وَتُقَطِّعُوا أَرْحَامَكُمْ)
(ی) ۸۲۳- طبرسی از پیامبر این آیه را این چنین قرائت کرده: «فهل عسيتم إن وليتم»و از علی÷(إن توليتم) قرائت کرده است.
(یا) ۸۲۴- سیاری از برقی و او از محمد بن علی و او از ثعلبه بن میمون و او از زراره و عبدالرحیم القصیر و او از ابو جعفر÷روایت کرده است که رسول خدا این آیه را چنین تلاوت کرد: (فَهَلْ عَسَيْتُمْ إِن تَوَلَّيْتُمْ-فسلطتم وملكتم- )
(یب) ۸۲۵- سیاری از محمد بن علی و او از محمد بن فضیل روایت کرده که گفته است: از ابو الحسن بن موسی بن جعفر÷شنیدم که از این آیه سؤال می‌کردند:
(أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ-فيقضوا ما عليهم من الحق- أَمْ عَلَى قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا)
(یج) ۸۲۶- طبرسی از ابو عبدالله و ابو الحسن÷این آیه را چنین روایت کرده‌اند:
(ید) ۸۲۷- سعد بن عبدالله قمی در کتاب «ناسخ القرآن» از استادان خود روایت کرده و گفته است که از ابوالحسن الاول÷روایت شده که آیه‌ی بیست و چهار از سوره‌ی محمد را این چنین روایت کرده است:
(أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ- فيقضوا ما عليهم من الحق- أَمْ عَلَى قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا)
(یه) ۸۲۸- در کتاب‌های «بشاره‌ي المصطفي» و «تحفة العقول» و بعضی از نسخه‌های «نهج البلاغه» آمده که امیر المؤمنین÷در وصیتی ـ که سند آن در دلیل یازدهم ذکر شد ـ به کمیل گفت: ای کمیل، این فرموده‌ی خداوند را حفظ کن که در سوره‌ی محمد آیه‌ی بیست و پنج می‌فرماید:
﴿ٱلشَّيۡطَٰنُ سَوَّلَ لَهُمۡ وَأَمۡلَىٰ﴾[محمد: ۲۵] (مسوّل و آراسته کننده شیطان است و مملی خداوند متعال است) خبر.
این خبر و قرائت معروف است و (أملي لهم) که فاعل املی، شیطان است، همچنان‌که مفسران به آن تصریح کرده‌اند.
(یو) ۸۲۹- کلینی از حسین بن محمد و او از معلی بن محمد و او از محمد بن اورمه و علی بن محمد بن عبدالله و او از علی بن حسان و او از عبدالرحمن بن کثیر و او از ابو عبدالله÷روایت کرده است و می‌گوید که آیه‌ی بیست و شش سوره‌ی محمد را برایش خواندم: ﴿ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ قَالُواْ لِلَّذِينَ كَرِهُواْ مَا نَزَّلَ ٱللَّهُ سَنُطِيعُكُمۡ فِي بَعۡضِ ٱلۡأَمۡرِ﴾[محمد: ۲۶]او نیز در جواب گفت: به خدا سوگند این آیه درباره‌ی یهود بنی قریظه و بنی نضیر و پیروانشان نازل شده است و این، همان فرموده‌ای است که خداوند آن را توسط جبرئیل بر محمد نازل کرد (ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لِلَّذِينَ كَرِهُوا مَا – أنزل- اللهُ –في علي- سَنُطِيعُكُمْ فِي بَعْضِ الْأَمْرِ).
(یز) ۸۳۰- طبرسی روایت کرده که ابو جعفر باقر÷در آیه‌ی سی و یک سوره‌ی محمد، «لنبلونكم»و ما بعد آن را با یاء قرائت کرده است.
(یج) ۸۳۱- سیاری از ابن سیف و او از برادرش و او از پدرش و او از ابن سالم و او از ابو عبدالله÷روایت کرده که (وليبلونكم)و حتی (يعلم)را با یاء قرائت کرده است.