سوره‌ی یس
(الف) ۷۱۵- کلینی در باب ذنوب-گناهان- از حسین بن محمد از معلی بن محمد از وشا از علی بن ابی حمزه از ابی بصیر از ابی جعفر÷آورده است که گفت: از او شنیدم که می‌گفت: از گناهان کوچک پرهیز کنید؛ زیرا کسی آن‌ها را جستجو می‌کند. می‌گوید: یکی از شما گناهی می کند و بعد از خدا آمرزش می‌طلبد؛ همان خداوند بزرگ می‌فرماید: (سنكتب ما قدموا وآثارهم وكل شيئ أحصيناه في إمام مبين). (که در قرآن (ونكتب)آمده است.
(ب) ۷۱۶- سیاری گفته است: در حدیث دیگری از ائمه: (سنكتب ما قدموا وآثارهم) روایت شده است
(ج) ۷۱۷- کتاب جعفر بن محمد بن شریح به روایت ابی محمد هارون موسی تلعکبری از محمد بن همام از حمید بن زیاد از ابی جعفر احمد بن زید بن جعفر ازدی بزاز از محمد بن مثنی بن قاسم حضرمی از جعفر بن محمد بن شریح حضرمی از حمید بن شعیب سبیعی از جابر جعفی آورده است که گفت: از ابی عبدالله÷شنیدم که می‌گفت: از گناهان کوچک بپرهیزید و ... مانند خبر گذشته را نقل نمود.
(د) ۷۱۸- طبرسی گفته است: علی بن حسین و ابی بن کعب و ابن عباس و ضحاک و مجاهد: (يا حسرة العباد)گفته اند. (در قرآن (يا حسرة العباد)است).
(ه( ۷۱۹- سیاری از ابن اسباط از علی بن ابی حمزه از ابی بصیر از ابی عبدالله÷روایت کرده است که این آیه را چنین خواند: (مما تنبت الأرض ومن أنفسهم ومما يأكلون)(در حالی که به جای جمله‌ی اخیر در قرآن (ومما لا يعلمون)آمده است).
(و) ۷۲۰- طبرسی می‌گوید: واز علی بن حسین زین العابدین و ابی جعفر باقر و جعفر صادق و ابن عباس و ابن مسعود و عکرمه و عطاء بن ابی رباح روایت شده است. که به جای: (لِـمُسْتَقَرٍّ لها)که در قرآن این گونه است (لامستقر لها)خواندند.
(ز) ۷۲۱- سیاری از محمد بن علی از موسی بن فرات از یعقوب بن زید بن مرشد حارثی از ابراهیم از جابر از ابی جعفر÷آورده است که گفت: امیرالمؤمنین سوره‌ی «يس»را قرائت کرد و در خلال آن: (والشمس تجري لا مستقر لها)خواند.
(ح) ۷۲۲- و از ابن اسباط از علی بن ابی حمزه از ابی بصیر از ابی عبدالله÷آمده است که این آیه را این چنین قرائت کرد: (يقولون متي هذا الوعد ـ يا محمد ـ إن كنتم صادقين).
(ط) ۷۲۳- و با همان اسناد آمده است که این آیه، اینگونه خوانده شد: (وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّقُوا مَا بَيْنَ أَيْدِيكُمْ وَمَا خَلْفَكُمْ – من ولاية الطواغيت فلا تتبعوهم – لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ).
(ی) ۷۲۴- طبرسی می‌گوید: از امیرالمؤمنین روایت شده است که این آیه را چنین خواند: «يا ويلتا من بعثنا من مرقدنا»به جای ويلنا، ويلتاخواند.
(یا) ۷۲۵- طبرسی با همان اسناد، قرائت (اصلوها اليوم بما كنتم تكفرون – في الحياة الدنيا)را روایت کرده است.