سورهی نور
(الف) ۶۲۳- آیهی رجم از این سوره ساقط شده و در دلیل سوم ذکر طرق آن گذشت.
(ب) ۶۲۴- سیاری گفته است و در نامهی ابی عبدالله÷به مفضل بن عمر آمده است که آیهی ذیل این چنین نوشته شده است: (إن الذين يرمون المحصنين الغافلين لعنوا في الدنيا والآخرة ولهم عذاب عظيم) (به جای المحصنات الغافلات المحصنین الغافلین آورده).
(ج) ۶۲۵- طبرسی گفته است: از علی÷به همزه روایت شده است که اشتباه است و در سورهی بقره در بارهی آن بحث کردیم.
(د) ۶۲۶- سیاری از حماد از حریز آورده است که ابو عبدالله آیهی بعدی را این چنین خواند: (وَلْيَسْتَعْفِفِ الَّذِينَ لَا يَجِدُونَ نِكَاحاً – بالمتعة – حَتَّى يُغْنِيَهُمْ اللهُ مِن فَضْلِهِ)قرآن این طور است.
(ه( ۶۲۷- و از حماد بن حریز از ابی عبدالله÷آورده است که آیهی بعدی را این چنین خواند: (فَإِنَّ اللهَ مِن بَعْدِ إِكْرَاهِهِنَّ-لهنّ- غَفُورٌ رَّحِيمٌ).
(و) ۶۲۸- طبرسی در «الشواذ» گفته است: قرائت ابن عباس و سعید بن جبیر(فَإِنَّ اللهَ مِن بَعْدِ إِكْرَاهِهِنَّ-لهنّ- غَفُورٌ رَّحِيمٌ)است.
(ز) ۶۲۹- علی بن ابراهیم گفته است: ابو عبدالله گفت: در آیهی ۴۵، این قسمت: (ومنهم من يمشي علي اكثر من ذلك)بعد از (علي أربع)ساقط شده است.
(ح) ۶۳۰- سیاری از ابن اسباط از ابن بکیر از ابی بصیر آورده است که گفت: ابو جعفر÷نیز، (ومنهم من يمشي علي أكثر من ذلك)را به آیهی فوق، افزود.
(ط) ۶۳۱- طبرسی گفته است: ابو جعفر (ومنهم من يمشي علي أكثر من ذلك)را قرائت کرد.
(ی) ۶۳۲- طبرسی گفته است: ابو جعفر و ابو عبدالله: (يضعن منْ ثيابهن)خواندند و همان قرائت از ابن عباس و سعید بن جبیر نیز، روایت شده است.
(یا) ۶۳۳- کلینی از علی بن ابراهیم از پدرش از حماد بن عیسی از حریز بن عبدالله از ابی عبدالله روایت کرده است که: (يضعن منْ ثيابهن)خواند. در حالی که در قرآن کلمهی منْ نیامده است.
(یب) ۶۳۴- سعد بن عبدالله در کتاب مذکور گفت: مردی آیهی فوق را چنین خواند: ﴿وَٱلۡقَوَٰعِدُ مِنَ ٱلنِّسَآءِ ٱلَّٰتِي لَا يَرۡجُونَ نِكَاحٗا فَلَيۡسَ عَلَيۡهِنَّ جُنَاحٌ أَن يَضَعۡنَ ثِيَابَهُنَّ غَيۡرَ مُتَبَرِّجَٰتِۢ بِزِينَةٖ﴾[النور: ۶۰] «و زنان از کارافتادهای که امید به ازدواج ندارند، گناهی بر آنان نیست که لباسهای (رویین) خود را بر زمین بگذارند، بشرط اینکه در برابر مردم خودآرایی نکنند».
ابو عبدالله گفت: قبل از «ثیاب» واژهی «مِنْ» اضافه کن.