سوره‌ی تحریم
(الف) ۹۰۱- طبرسی روایت کرده که کسائی تنها خود «عرف» را با تخفیف خواند (تحریم: ۲) و ابوبکر بن عیاش که از قرائت‌های دهگانه است، گفته است: من آن را در قرائت عاصم از قرائت علی بن ابی طالب÷داخل می‌کنم تا قرائت علی÷خالص گردد و آن، همان قرائت حسن و ابوعبدالرحمن سلمی است و هر گاه کسی آن را با تشدید بخواند، آن را خرد کرده است.
(ب) ۹۰۲- سیاری از برقی و او از نضر بن سوید و صفوان و او از عاصم بن حمید و او از ابو بصیر روایت کرده است که می‌گوید: از ابو جعفر÷شنیدم که آیه‌ی چهار تحریم را این چنین قرائت می‌نمود: (فقد زاغت قلوبكما).
(ج) ۹۰۳- بیش از یک نفر از اصحابمان با سندهایشان از ابو جعفر÷، مانند آن را روایت کرده‌اند.
(د) ۹۰۴- و از محمد بن جمهور با سندش از ابو عبدالله÷روایت کرده است که گفت: مروان این آیه را (فَقَدْ زاغَتْ قُلُوبُكُمَا)قرائت نمود. عائشه گفت: (صغوا)نازل شده نه (زيغاً)او نیز، گفت: نه، به خدا سوگند (زيغاً)نازل شده است اما شما آن را تغییر دادید. من نیز، به ابو عبدالله گفتم: کدامیک حق است؟ گفت: آن‌چه مروان قرائت کرد.
(ه( ۹۰۵- و از برقی و او از محمد بن سلیمان و او از پدرش و او از ابو عبدالله÷روایت کرده که این چنین قرائت کرده است: (إِن تَتُوبَا إِلَى الله– هممتما من السحر فَقَدْ –زاغَتْ - قُلُوبُكُمَا).
(و) ۹۰۶- عاصم بن حمید، روایت را استوار کرده است با روایت شیخ ابو محمد هارون بن موسی تلعکبری و او از ابو علی محمد بن همام کاتب و او از ابو القاسم حمید بن زیاد بن هوارا و او از عبید الله بن احمد و او از مساور و سلمه و او از عاصم بن حمید خیاط و با روایتش از ابو القاسم بن جعفر بن محمد بن محمد بن ابراهیم علوی و او از شیخ صالح عبدالله بن احمد بن نهیک و او از مساور و سلمه و همگی از عاصم و او از ابو بصیر روایت کرده است که می‌گوید: از ابو جعفر÷شنیدم که این آیه را چنین قرائت کرد: (إِن تَتُوبَا إِلَى الله فَقَدْ – زاغَتْ - قُلُوبُكُمَا).
(ز) ۹۰۷- سعد بن عبدالله در کتاب مذکور از ابو الحسن الاول÷روایت کرده است که می‌گوید: شنیدم که این آیه را چنین قرائت نمود: (وَإِن تَظَاهَرَا عَلَيْهِ فَإِنَّ الله هُوَ مَوْلَاهُ وَجِبْرِيلُ وَصَالِحُ الْمـُؤْمِنِينَ عليّاً).
(ح) ۹۰۸- و باز در همان روایت آمده که ابو جعفر و ابو عبدالله – علیهما السلام – چنین قرائت نمودند: (إِن تَتُوبَا إِلَى الله فَقَدْ – زاغَتْ - قُلُوبُكُمَا).
(ط) ۹۰۹- طبرسی در «جوامع» خود از کاظم÷روایت کرده است که او قرائت نمود: (وَإِن تَظَاهَروا عَلَيْهِ).
(ی) ۹۱۰- سیاری از محمد بن علی و او از محمد بن فضیل روایت کرده که گفته است: از عبد صالحی شنیدم ـ منظورش موسی کاظم÷بود ـ این چنین قرائت نمود:
(وَإِن- تظاهروا- عَلَيْهِ فَإِنَّ اللهَ هُوَ مَوْلَاهُ)
(یا) ۹۱۱- طبرسی از ابو عبدالله÷روایت کرده است که او آیه‌ی نه از سوره‌ی تحریم را این چنین قرائت نمود: (جاهد الكفّار بالمنافقين)، گفت: آیا تا حال دیده‌اید یا شنیده‌اید که رسول خدا با منافقی جنگیده باشد؟ نه برعکس، با آنان الفت نشان می‌داد و خداوند این آیه را نازل فرمود: (جاهد الكفّار بالمنافقين).
(یج) ۹۱۳- سعد بن عبدالله از استادانش به صورت مرسل روایت کرده و گفته است:
مردی بر ابو عبدالله÷(جاهدوا الكفار والمنافقين)قرائت کرد، او نیز، گفت: آیا دیده‌اید یا شنیده‌اید که رسول خدا با منافقین جنگ کرده باشد او با ایشان الفت داشت و خداوند این آیه را چنین نازل فرمود: (جاهد الكفّار بالمنافقين).
(ید) ۹۱۴- و از علی بن حکم و او از سیف و او از داود بن فرقد روایت کرده است که گفت: از ابو عبدالله÷درباره‌ی این آیه سؤال کردم:
﴿وَمَرۡيَمَ ٱبۡنَتَ عِمۡرَٰنَ ٱلَّتِيٓ أَحۡصَنَتۡ فَرۡجَهَا فَنَفَخۡنَا فِيهِ مِن رُّوحِنَا﴾[التحریم: ۱۲].
ابوعبدالله گفت: آیه این گونه نازل شده است: (فنفخنا في جيبها من روحنا).