سوره‌ی نبأ
(الف) ۹۴۶- طبرسی آورده است و همچنین از علی بن ابی طالب روایت شده است که:
﴿وَكَذَّبُواْ بَِٔايَٰتِنَا كِذَّابٗا٢٨﴾[النبأ: ۲۸] را بدون تشدید خوانده است.
(ب) ۹۴۷- شیخ جلیل محمد نعمانی در تفسیرش از ابن عقده از جعفر بن احمد بن یوسف از اسماعیل بن مهران از حسن بن علی بن ابی حمزه از پدرش از اسماعیل بن جابر از صادق از امیر المؤمنین÷در کتاب «أمثلة الآيات المحرفة» روایت کرده است و می‌گوید: این آیه: ﴿وَيَقُولُ ٱلۡكَافِرُ يَٰلَيۡتَنِي كُنتُ تُرَٰبَۢا﴾[النبأ: ۴۰]را تحریف کرده‌اند و (تراباً) را به جای آن نقل کرده‌اند، زیرا پیامبر خطاب به من می‌گفت: «ابو تُراب».
(ج) ۹۸۴- بحار از ابن شهر آشوب در کتاب «مناقب» آورده است: در کتاب «الرد على التبديل» این عبارت را دیده‌ام که در مصحف امیرالمؤمنین (ياليتني كنت ترابيا)موجود است.
(د) ۹۴۹- سعد بن عبدالله قمی در کتاب «ناسخ القرآن ومنسوخه في عداد الآيات المحرفة» می‌گوید: آیه‌ی چهل سوره‌ی نبأ در اصل (ياليتني كنت ترابياً)بوده است و پیامبر کنیه‌ی «ابو تُراب» را به امیرالمؤمنین داده است.
صدوق، در کتاب «العلل والعيون» از راه‌های متعددی از صادق÷و غیره از عبدالله بن عباس روایت کرده است که پرسید: چرا پیامبر کنیه‌ی «ابو تُراب» را به علی÷داده است؟ جواب داد: چون او صاحب زمین و حجت خداوند در روی زمین است و بقاء و سکونت در زمین به خاطر اوست، و از پیامبر شنیدم که می‌فرمود: «وقتی که روز قیامت فرا رسد و کافران ببینند که خداوند برای شیعیان علی چه ثواب و قرابت و کرامتی در نظر گرفته می‌گویند: ﴿يَٰلَيۡتَنِي كُنتُ تُرَٰبَۢا﴾
یعنی، ای کاش ما با شیعیان علی بودیم.
علامه مجلسی در جلد نهم کتاب «بحار» می‌گوید: ممکن است که ذکر این آیه برای همان تسمیه و نامگذاری «ابو تُراب» باشد، چون شیعیان او در مقابل اوامرش ذلیل و مطیع بودند؛ پس آن‌ها را خاک نامیده‌اند و صاحب و رهبر آنان را ابو تراب گفته‌اند، و احتمال دارد که تسمیه‌ی ابو تراب به منظور مدح و ستایش باشد نه به آن دلیل که نواصب ــ لعنهم الله ـ می‌گویند، چون آن‌ها گفته‌اند این نام برای تحقیر بوده است، پس در اصل چنین بوده: (ياليتني كنت ترابيا)، و (اب) در نسبت حذف می‌شود، گاهی هم حرف یاء به کلمه‌ی نسبت اضافه می‌گردد همان‌گونه که به فرزندان قبایل تمیم و قریش گفته می‌شود: تمیمی و قریشی، و احتمال هم دارد که در مصحف آن‌ها (ترابيا)ذکر شده باشد، همان‌گونه که در بعضی از نسخه‌ها و روایات دیگر (ياليتني كنت ترابيا)می‌باشد. پایان کلام مجلسی.
توجیه دیگر اهل خبر و روایت در باره‌ی این کنیه‌ی «ابو تُراب» این است که در تفسیر ﴿أَوۡ مِسۡكِينٗا ذَا مَتۡرَبَةٖ١٦﴾[البلد: ۱۶] گفته شده به خاطر علم و آگاهی وسیع علی÷مانند خاک زیاد بوده است.