سوره‌ی مؤمنون
(الف) ۶۲۱- سیاری از ابی طالب از مردی از ابی‌عبدالله آورده است که آیه‌ی: ﴿فَتَبَارَكَ ٱللَّهُ أَحۡسَنُ ٱلۡخَٰلِقِينَ﴾[المؤمنون: ۱۴] در واقع (فتبارك الله رب العالمين)است.
(ب) ۶۲۲- طبرسی در «الشواذ» گفته است: قرائت پیامبر و ابن عباس: (يأتون ما أتوا) با قصر است. می‌گویم: آن‌چه در «الكافي» از امام صادق درباره‌ی این آیه روایت کرده‌اند، بر این قرائت دلالت می‌کند: (وَالَّذِينَ يُؤْتُونَ مَا آتَوا وَّقُلُوبُهُمْ وَجِلَة- يأتون ما آتوا) و این، اشاره به بیم و امید آنان است؛ زیرا از خدا می‌ترسند که اعمالشان را نپذیرد و از طرفی هم، امید به قبول اعمال خود دارند. و در تفسیر محمد بن عباس به نقل از امام صادق آمده است که در معنی آیه‌ی فوق گفت: انجام می‌دهند آن‌چه انجام داده‌اند در حالی که می‌دانند، اعمال آنان بدون پاداش نمی‌ماند و در همان تفسیر از صادق نقل شده است که گفت: عمل می‌کنند و به ثواب آن هم علم دارند و در تفسیر علی بن ابراهیم هم: (وَالَّذِينَ يُؤْتُونَ مَا آتَوا) آمده است و گفته است: منظور از (مَا آتَوا) عبادت و طاعت است و در «الکافی» چیزی نزدیک و شبیه به آن آمده است و در «محاسن» از صادق: «يعملون ما عملوا»آمده و طبرسی گفته است: معنی (يؤتون ما آتوا)آن است که آن‌ها اموال و اشیاء می‌بخشند، ولی بیم دارند که مورد قبول خداوند واقع نشود و معنی (يؤتون ما آتوا)این است که عمل انجام داده‌اند، اما می‌ترسند که خداوند آن را قبول نکند.