سوره‌ی فجر
(الف) ۹۸۸- سعد بن عبدالله در کتاب مذکور آورده است که مردی از ابو عبدالله درباره‌ی آیه‌ی «والفجر»سؤال کرد، در جواب گفت: واو ندارد، تنها الفجر است.
(ب) ۹۸۹- سیاری از برقی از محمد بن سلیمان از سدیر از ابو عبدالله این آیه را روایت کرده است:
(يا أيتها النفس المطمئنة- الى محمد وأهل بيته- إرجعي الى ربك راضية مرضية فادخلي في عبادي وادخلي جنتي- غيرممنوعة-).
(ج) ۹۹۰- فرات بن ابراهیم از ابو القاسم علوی به صورت معنعن. .. از ابو بصیر روایت کرده است که گفت: به ابو عبدالله گفتم: انسان مؤمن دوست ندارد که روحش خارج شود، او جواب داد: نه، فردی در آسمان با صدای بلند فریاد می‌زند ـ و تمام حاضران صدای او را می‌شنوند ـ و می‌گوید: (يا أيتها النفس المطمئنة- الى محمد ووصيه والأئمة من بعده- ارجعي الى ربك راضية -بولاية علي- مرضية -بالثواب- فادخلي في عبادي- مع محمد وأهل بيته- وادخلي جنتي- غير مشوبة-).
(د) ۹۹۱- و از محمد بن عیسی بن زکریا دهقان به صورت معنعن از محمد بن سلیمان دیلمی از پدرش روایت کرده است که می‌گوید: از افریقی شنیدم که گفت: از ابو عبدالله سؤال کردم و او حدیث طولانی را همانند روایت قبلی، بازگو کرد.
(ه( ۹۹۲- کلینی از بعضی از یاران و آن‌ها هم از سهل بن زیاد از محمد بن سلیمان از پدرش از سدیر صیرفی روایت کرده است و گفت: به ابو عبدالله گفتم: ای فرزند رسول خدا، فدایت شوم، آیا مؤمن هنگام قبض روح ناراحت می‌شود؟
جواب داد: نه، به خدا قسم او ناراحت نمی‌شود بلکه فردی از جانب خداوند او را صدا می‌زند و می‌گوید: (يا أيتها النفس المطمئنة- الى محمد ووصيه و الائمة من بعده- ارجعي الى ربك راضية -بولاية علي- مرضية –بالثواب- فادخلي في عبادي- مع محمد وأهل بيته- وادخلي جنتي).
(و) ۹۹۳- همانند این روایت را صدوق از پدرش از سعد بن عبدالله از عباد از سدیر نقل کرده است.
(ز) ۹۹۴- طبرسی می‌گوید: مفتوح خواندن نسائی و یعقوب و سهل، موثق و معتمد نمی‌باشد، در روایتی از ابی قلابه آمده است که او قرائت پیامبر را تلاوت کرده است.