موضع گیری و اعتقاد شیعه نسبت به قرآن

سوره‌ی حجرات

(الف) ۸۳۳- طبرسی از باقر÷روایت کرده که (فتثبتوا)را با ثاء و باء قرائت کرده است.

(ب) ۸۳۴- سیاری از برقی و او از حماد و او از حریز و او از ابو عبدالله÷روایت کرده که او گفت: قصد آیه‌ای از آیات کتاب خداوند را بکنید و آن را مُدارسه [۲۱۰]کنید و آن، آیه‌ی چهار سوره‌ی حجرات است: ﴿إِنَّ ٱلَّذِينَ يُنَادُونَكَ مِن وَرَآءِ ٱلۡحُجُرَٰتِ- بنو تميم - أَكۡثَرُهُمۡ لَا يَعۡقِلُونَ﴾‏.

(ج) ۸۳۵- و سیاری باز از پسران بعضی از یارانش از ابو عبدالله÷، مانند حدیث برقی از بنی تمیم را روایت کرده است و به ابو عبدالله گفتند: اکثر قاضیان از بنی تمیم هستند. او هم در جواب گفت: چون کارها ارزش خود را از دست داده‌اند.

(د) ۸۳۶- علی بن ابراهیم درباره‌ی این آیه:

﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تُقَدِّمُواْ بَيۡنَ يَدَيِ ٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ﴾[الحجرات: ۱]

گفته است: درباره‌ی طایفه‌ی بنی تمیم نازل شده است، زیرا وقتی که نزد رسول خدا می‌رفتند، مقابل درب حجره می‌ایستادند و بانگ بر می‌داشتند: ای رسول خدا، از منزل خارج شو و نزد ما بیا. اگر بیرون می‌آمد، جلوی او راه می‌رفتند و زمانی که با کسی سخن می‌گفتند، صدایشان را بر صدای رسول خدا بلند می‌کردند و می‌گفتند: ای محمد، ای محمد، درباره‌ی این و آن، نظرت چیست؟ همچنان‌که با یکدیگر سخن می‌گفتند، خداوند این آیه را نازل فرمود:

﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تُقَدِّمُواْ بَيۡنَ يَدَيِ ٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦۖ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٞ١ يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَرۡفَعُوٓاْ أَصۡوَٰتَكُمۡ فَوۡقَ صَوۡتِ ٱلنَّبِيِّ﴾[الحجرات: ۱-۲] تا این‌جا که فرمود: (إن الذین ینادونک من وراء الحجرات -بنو تمیم- أکثرهم لا یعقلون) (حجرات: ۱-۳) و شیخ طوسی در کتاب «التبيان» و در قرائت ابن مسعود، این چنین نقل می‌کند: (وأكثرهم- بنو تميم- لا يعقلون)

[۲۱۰] تدریس کردن، با هم مذاکره کردن. (مصحح)