سوره‌ی شعراء
(الف)۶۵۸- سیاری از ابن سیف از برادرش از پدرش از عبدالکریم بن عمیر از سلیمان بن خالد آورده است که گفت: نزد ابی عبدالله بودیم که در میان مردم (شافعين ولا صديق حميم)را خواند.
(ب) ۶۵۹- و از ابن فضال از ابن بکیر از زراره از ابی عبدالله آمده است که این آیه را چنین خواند: ﴿وَأَنذِرۡ عَشِيرَتَكَ ٱلۡأَقۡرَبِينَ– ورهطك منهم المخلصين﴾
(ج) ۶۶۰- علی بن ابراهیم از امام صادق آورده است که گفت: (ورهطك منهم المخلصين) نازل شد.
(د) ۶۶۱- صدوق در «العيون» و «الأمالي» از ابن شاذویه مؤدب و جعفر بن محمد بن سرور از محمد حمیری از پدرش از ریان بن صلت از امام رضا÷در یک حدیث طولانی آورده است که علماء گفتند: به ما بگو، آیا خداوند اصطفاء - بر گزیدن – را در قرآن تفسیر کرده است؟ امام رضا گفت: در ظاهر نه، در باطن اصطفاءرا در دوازده جا تفسیر کرده است. جای اول در ﴿وَأَنذِرۡ عَشِيرَتَكَ ٱلۡأَقۡرَبِينَ– ورهطك منهم المخلصين﴾است. و در قرائت اُبی بن کعب هم همین آمده است و در مصحف عبدالله بن مسعود ثابت است.
(ه) ۶۶۲- فرات بن ابراهیم گفته است: حسین بن سعید، به طور معنعن از ابی جعفر از پدرش÷آورد که گفت: پیامبر فرمود: ﴿وَأَنذِرۡ عَشِيرَتَكَ ٱلۡأَقۡرَبِينَ– ورهطك منهم المخلصين﴾
(و) ۶۶۳- محمد بن عباس از عبدالله بن زید از اسماعیل بن اسحاق راشدی و علی بن محمد بن خالد دهان از حسن بن علی بن عفان، گفت: ابو زکریا یحیی بن هاشم شمساری از محمد بن عبدالله بن علی بن ارفع برایمان حدیث آورد و گفت: به درستی پیامبر خدا بنی عبدالمطلب را در شعب ابی طالب جمع‌آوری کرد. راوی مطلب را ادامه داد و به آنان گفت: بی‌گمان خداوند مرا فرموده است: «وانذر عشیرتی الأقربین ورهطی المخلصین وأنتم عشیرتی الأقربون ورهطی المخلصون» و شما عشیره و نزدیکان و گروه مخلص من هستید. (خبر)
(ز) ۶۶۴- و از محمد بن حسین خثعمی از عباد بن یعقوب از حسن بن حماد از ابی الجارود به نقل از ابی جعفر÷(ورهطك منهم المخلصين)است و منظور علی و حمزه و جعفر و حسن و حسین و آل محمد است.
(ح) ۶۶۵- علی بن ابراهیم گفته است: در آیه‌ی مذکور منظور از (ورهطك منهم المخلصين)علی بن ابی‌طالب و حمزه و جعفر و حسن و حسین و أئمه از آل محمد هستند. و در بعضی از نسخه‌ها آمده است: ﴿وَأَنذِرۡ عَشِيرَتَكَ ٱلۡأَقۡرَبِينَ٢١٤﴾[الشعراء:۲۱۴] پس رهط و گروه مخلص علی÷است تا آخر ...
(ط) ۶۶۶- محمد بن عباس در تفسیر خود بنابر آن‌چه از سید بزرگوار علی بن طاوس در «سعد السعود» نقل کرده است از محمد بن هوبه باهلی از ابراهیم بن اسحاق نهاوندی از عمار بن حماد انصاری از عمر بن شمر از مبارک بن فضاله و عامه هم از حسن پسر مردی از یاران پیامبر روایت کرده‌اند که آن مرد گفت: به درستی گروهی بعد از واقعه‌ی جمل بعضی از کارهای علی مورد انتقاد قرار دادند. آن مرد وقتی حدیث را از حسن شنید، گفت: وای بر شما! چه می‌خواهید، علی پیشتازترین کسی بود که به خدا و به آن‌چه پیامبر از نزد خدا آورد ایمان آورد و اقرار نمود و من هم نفر دهم از فرزندان عبدالمطلب بودم که علی بن ابی طالب÷به نزد ما آمد و گفت: دعوت رسول خدا را فردا در منزل ابی‌طالب اجابت کنید. در ادامه‌ی بحث گفت: پیامبر فرمود: خداوند مرا به سوی همه‌ی مردم فرستاد و بر من چنین نازل نمود: ﴿وَأَنذِرۡ عَشِيرَتَكَ ٱلۡأَقۡرَبِينَ– ورهطك منهم المخلصين﴾
(ی) ۶۶۷- طبرسی گفته است و در قرائت ابن مسعود آمده است: ﴿وَأَنذِرۡ عَشِيرَتَكَ ٱلۡأَقۡرَبِينَ– ورهطك منهم المخلصين﴾ از ابی عبدالله÷روایت شده است.
(یا) ۶۶۸- علی بن ابراهیم گفته است: سپس دشمنان اهل بیت و ستم کنندگان به آنان را ذکر کرد و گفت: (وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا - آل محمد حقهم- أَيَّ مُنقَلَبٍ يَنقَلِبُونَ)به خدا سوگند این گونه نازل شد و آن را در صدر کتاب خود در میان آیاتی که در قرآن تحریف شده، آورده است.
(یب) ۶۶۹- سیاری از برقی از بعضی از یارانش از ابی عبدالله÷آیه‌ی فوق را چنین تلاوت کرد: (وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا - آل محمد حقهم- أَيَّ مُنقَلَبٍ يَنقَلِبُونَ)
(یج) ۶۷۰- طبرسی در جوامع به نقل از امام صادق÷آیه‌ی (وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا - آل محمد حقهم- أَيَّ مُنقَلَبٍ يَنقَلِبُونَ)را این گونه قرائت کرد.