توحید عبادت

۲. شفاعت و تصور نادرست عوام شیعه

نور الدین چهاردهی می‌نویسد:

«شریعت سنگلجی در منابر خود به تفصیل دربارۀ شفاعت سخن رانده و شفاعت را به هر نحوی از انحاء رد کرده و مردود دانسته‌ است، و آنچه این ناچیز مشاهده کرده، شریعت در پایان سخنرانی‌های خود هیچگاه ذکر مصبیت ائمه اطهار ÷ را تقریر نمی‌کرد. اما در این مبحث شریعت سنگلجی سه مبحث اساسی از عقاید شیعه را با هم و در مطاوی چند صفحه شفاعت و عزاداری حسین بن علی ÷ و زیارت اماکن متبرکه را با هم در یک جا مورد بحث به کوتاهی یاد کرده و هر سه مطلب را مردود شناخته است» [۲۴].

رابطۀ نفی شفاعت با نفی مجالس عزاداری و روضه‌خوانی و زیارت قبور إمامان این‌است که عوام شیعه معتقدند انجام این امور دلیل بر این‌است که آنها مستحق حتمی شفاعت ائمه ÷ قرار می‌گیرند و در نتیجه، تمام گناهان آنها آمرزیده می‌شود و به بهشت‌های برین وارد خواهند شد. به همین سبب، شریعت تمام این امور را به این عنوان نفی می‌کند نه به طور مطلق.

[۲۴] نور الدین چهاردهی، وهابیت و ریشه‌هاى آن، ص ۱۸۸.