فصل دوم: منابع عقیدتی اهل سنَّت
ما در این مبحث دو موضوع را پی می‌گیریم:
١- اشاره به منابع عقیدتی اهل سنت[١٠٣].
٢- بیان منابعی که به اهل سنت نسبت داده می‌شوند، امّا از منابع اهل سنت نیستند. و پرده برداری از روش روافض در استدلال از منابع اهل سنت[١٠٤].
[١٠٣]- ما از مطرح کردن این بحث علی‌رغم شهرت و بدیهی بودنِ آن دو هدف را دنبال می‌کنیم: ١) همان گونه که پیش از این در مقدّمه ذکر کردیم به نظر ما معرّفی جداگانه‌ی هر گروه و ریشه‌یابی اختلافات اساسی میان آن‌ها یک ضرورت است. بدون تردید اتفاق در منابع می‌تواند امّت را به وحدت برساند و برعکس آن عدم اتفاق در منابع منجر به تفرقه و جدایی خواهد شد.
[١٠٤]- ٢) کسانی که نوشته‌ها و کتاب‌های قدیم و جدید شیعه را مطالعه کرده‌اند می‌دانند که کتاب‌های‌شان مشتمل بر احادیث و نقل قول‌های زیادی است که ادعا می‌کنند از کتاب‌های حدیثی صحیح و از منابع و کتاب‌های معتبر اهل سنت آن‌ها را نقل کرده‌اند و روی همین اساس ادعا می‌کنند که در کتاب‌ها و منابع اهل سنت مطالبی وجود دارد که حقانیت مذهب شیعه را تأیید می‌کند. و تأکید می‌کنند که بین طرفین اختلاف چندانی نیست. پس آیا این منابع واقعاً جزء منابع اهل سنت هستند؟ و آیا ادعای شیعیان در این زمینه درست است؟ در این مبحث ما این موضوع را بررسی خواهیم کرد.