مسأله تقریب بین اهل سنت و شیعه

٧) مراد از آیات محکمات ائمه هستند

عیاشی درباره‌ی تفسیر آیه‌ی ذیل از ابو عبدالله ÷ چنین روایت کرده است: ﴿هُوَ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ عَلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ مِنۡهُ ءَايَٰتٞ مُّحۡكَمَٰتٌ﴾ [آل عمران: ٧]. «او کسى است که این کتاب (آسمانى) را بر تو نازل کرد، که قسمتى از آن، آیات «محکم‏» است».

مراد از آیات محکمات امیرالمؤمنین و ائمه † هستند. ﴿وَأُخَرُ مُتَشَٰبِهَٰتٞۖ﴾ و پاره‌ای دیگر متشابهاتند. مراد از «آیات متشابهات» فلان و فلان و فلان یعنی ابوبکر عمر و عثمان ش هستند. ﴿فَأَمَّا ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمۡ زَيۡغٞ﴾ اما کسانی که در دل‌های‌شان انحراف است. یعنی پیروان و دوست‌داران آن‌ها.

برای فتنه جویی و طلب تأویل [دلخواه] آن‌ها از متشابهات پیروی می‌کنند[٧١٤].

[٧١٤]- تفسیر العیاشی (١/١٦٢) البرهان (١/٢٧١) البحار (٧/٤٧).