روز اول کنفرانس
علمای اهل سنت و علمای اهل تشیع گرد هم آمدند و سویدی نام‌های اکثر آن‌ها را ذکر کرده است و برای شنیدن آنچه در کنفرانس اتفاق می‌افتد مردم زیادی از عرب‌ها، عجم‌ها و ترکستانی‌ها ـ چنانکه پیش از این ذکر کردیم ـ گردهم آمدند و رویدادهای کنفرانس به وسیله‌ی مخبرانی که یکدیگر را نمی‌شناختند و در نتیجه تنها واقعیت‌ها را می‌رساندند، به نادرشاه گزارش می‌شد.
در این اجتماع همه‌ی علما و مجتهدان شیعه و در رأس آن‌ها مجتهد بزرگ‌شان ملاباشی پذیرفتند که در مورد صحابه مذهب اهل سنت را بپذیرند، و چنانکه سویدی می‌گوید ـ ملاّباشی به نمایندگی از آن‌ها اعلام کرد که همه‌ی صحابه ش و رضوان الله علیهم عادل بوده‌اند و افضل‌ترین مسلمانان پس از پیامبر ص به ترتیب ابوبکر بن ابوقحافه، عمربن خطاب، عثمان بن عفان و علی‌بن ابی طالب‌اند ش و خلافت آن‌ها نیز به همین ترتیب در فضیلت آن‌هاست.
در رابطه با متعه هم گفتند که حرام است و تنها سفیهان و ناآگاهان به آن قایلند.
همه‌ی آن‌ها بر این امر توافق کردند که چیزی را که حرمت آن در دین قطعی است و همه بر حرمت آن اجماع کرده‌اند حلال ندانند، و حلالی را که حلال بودن آن متفق‌علیه و از دین به صورت قطعی و تعیین شده است حرام ندانند. پس از این اعتراف و اقرار همه بلند شدند و با هم مصافحه کردند و هر یکی دیگری را برادر خطاب می‌کرد. سپس مجلس در روز چهارشنبه بیست و چهارم شوال (١١٥٦هـ) اندکی پیش از مغرب به پایان رسید.