١) گروه اول
گروهی بر این باورند که میان اهل سنت و تشیع هیچ اختلافی در عقاید نیست.
این دیدگاه و گفته را برخی از کسانی که از اهل سنت خوانده می‌شوند ولی نظرشان به مسایل چندان عمیق نیست، و آنچه را که در ورای این شعار نهفته است درک نمی‌کنند. اینجا و آنجا مطرح می‌کنند.
در حقیقت این شعار نتیجه‌ی توطئه‌ای است که برخی از روافض توسط کتاب‌های خاص خود، و توسط کتاب‌هایی که به دروغ آن‌ها را به برخی از بزرگان اهل سنت نسبت داده‌اند، و توسط کتاب‌هایی که برخی از کسانی که در باطن از روافض بوده‌اند اما به ظاهر خودشان را اهل سنت می‌خوانده‌اند، آن‌ها را نوشته‌اند[١٦١٠]. در این گونه کتاب‌ها مطالب زیادی وجود دارد که از کتاب‌های اهل سنت و از منابع معتبر آن‌ها استخراج شده است، و با اکثر انحرافات تشیع در عقیده و احکام موافق است. زمانی که آن‌ها ادعا می‌کنند مذهب‌شان با مذهب اهل سنت یکی است منظورشان همان مطالب و عقاید و احکامی است که ادعا می‌کنند از کتاب‌ها و منابع اهل سنت استخراج کرده‌اند، نه مذهب واقعی اهل سنت و آن‌ها با این گفته و شعار دو هدف را دنبال می‌کنند:
١) هدف نخست: تلاشی برای کسب مشروعیت برای مذهب‌شان در جهان اسلام، و آن‌ها با این شعار که مذهب‌شان با مذهب اهل سنت تفاوتی ندارد تنها همین هدف را دنبال می‌کنند، و از واقعیت مذهب‌شان چیزی را تغییر نمی‌دهند.
٢) هدف دوم: این گفته و شعاری که آن‌ها مطرح و تکرار کرده‌اند، برخی از منتسبان به اهل سنت نیز آن را تکرار کرده‌اند، همانند شلتوت و غیره، و روافض از این چیز به عنوان سند و مدرکی برای اثبات حقانیت شعار فوقشان استفاده می‌کنند و از آن در جهت اقناع شیعیانی که دچار شک و تردیدند و در جهت تبلیغ تشیع در بین اهل سنت استفاده می‌کنند.
[١٦١٠]- برای مطالعه‌ی روش‌های روافض در استناد به کتاب‌های اهل سنت به ص ٦٨ همین کتاب مراجعه شود.