مختصری در فقه امام شافعی رحمه الله

اوقات نمازهای فرض

خداوند متعال می‌فرماید: ﴿إِنَّ ٱلصَّلَوٰةَ كَانَتۡ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ كِتَٰبٗا مَّوۡقُوتٗا١٠٣﴾[النساء: ۱۰۳].

«همانا نماز بر مؤمنان فرضی است که دارای اوقات ویژه‌ای می‌باشد؛ یعنی، هر یک از نمازهای پنجگانه اوقات خصی دارد که باید در آن وقت خاص خوانده شود».

-وقت نماز ظهر: از گذشتن خورشید از وسط آسمان تا اینکه سایۀ هر چیز به اندازۀ خودش شود. و وقت جمع آن با نماز عصر به صورت جمع تأخیر برای شخص مسافر تا غروب آفتاب ادامه دارد.

-وقت نماز عصر: هرگاه سایۀ هر چیزی بیشتر از اندازۀ خودش شود؛ یعنی، سایۀ هر چیزی از خود آن چیز زیاد تر شود، وقت نماز عصر داخل می‌شود و تاغروب آفتاب ادامه دارد. و وقت جمع آن با نماز ظهر به صورت جمع تقدیم، هنگام داخل شدن وقت نماز ضهر، بعد از ادای آن می‌باشد.

-وقت نماز مغرب: هرگاه آفتاب غروب نماید، وقت نماز مغرب داخل می‌شود و تا ناپدید شدن شفق سرخ رنگ از سمت مغرب ادامه دارد. و وقت جمع آن با نماز عشاء به صورت جمع تأخیر، تا آخر وقت نماز عشاءیعنی تا طلوع فجر ادامه دارد.

-وقت نماز عشاء: با ناپدید شدن شفق سرخ رنگ داخل می‌شود و تا طلوع فجر صادق ادامه دارد. و وقت جمع آن با نماز مغرب به صورت جمع تقدیم، هنگام داخل شدن وقت نماز مغرب، بعد از ادارن آن می‌باشد.

-وقت نماز صبح: با طلوع فجر صادق آغاز می‌شود و تا طلوع آفتاب ادامه دارد. بنابراین، اوقات نمازها متصل و به هم پیوسته است: وقت نماز ظهر، از زوال آفتاب تا سایۀ هر چیزی به اندارۀ خوش شود، وقت نماز عصر از زیاد شدن سایۀن هر چیز از اندازۀ خوش تا غروب آفتاب، وقت نماز مغرب از غروب آفتاب تا ناپدید شدن شفق سرخ رنگ، وقت نماز عشاء از ناپدید شدن شفق سرخ رنگ تا طلوع فجر صادق و وقت نماز صبح از طلوع فجر صادق تا طلوع آفتاب می‌باشد.