دعای هنگام ماندن در مزدلفه
هرگاه شخص حاجی به مزدلفه رسید، آنجا- همچنانکه ذکر کردیم- شرافت و بزرگی شب و شرافت و بزرگی مکان و بودن در حال احرام و واقع شدن بعد از وقوف در صحرای عرفات و بعد از آن عبادت عظیم و دعاهای عظیم، وجود دارد؛ پس شخص حاجی باید آنجا را غنیمت شمرد و ذکر تلبیه و دعا و قرآن زیادی را بخواند و خداوند متعال را زیاد یاد کند. خداوند متعال می‌فرماید:
﴿فَإِذَآ أَفَضۡتُم مِّنۡ عَرَفَٰتٖ فَٱذۡكُرُواْ ٱللَّهَ عِندَ ٱلۡمَشۡعَرِ ٱلۡحَرَامِۖ وَٱذۡكُرُوهُ كَمَا هَدَىٰكُمۡ وَإِن كُنتُم مِّن قَبۡلِهِۦ لَمِنَ ٱلضَّآلِّينَ١٩٨﴾[البقرة: ۱۹۸].
«وقتی که بعد از وقوف در صحرای عرفات بیرون رفتید، با خواندن دعا و اظهار تضرع و گفتن تکبیر و تهلیل در مشعرالحرام واقع در مزدلفه به ذکر خدا بپردازید و همان طوری که را به صورتی نیکو هدایت کرد، او را به شیوه‌ی شایسته و نیکو یاد کنید. و او را در مقابل نعمت هدایت و ایمان سپاسگزار باشید، که قبل از اینکه شما را هدایت کند از جمله گمراهان بودید».
پس مستحب است که شخص حاجی ذکر تلبیه و سایر اذکار وقرآن زیادی را بخواند؛ زیرا به راستی آن شب، شب عظیمی است.
در آنجا مستحب است که این دعا خوانده شود:
«اللهم إني أسألك أن ترزقني في هذا المكان جوامع الخير كله، وأن تصلح شأني كله فإنه لا يفعل ذلك غيرك، ولا يجود به إلا أنت»
«خدایا! من از تو می‌خواهم که در این مکان تمامی خیرات را به من عطا کنی و از تو می‌خواهم که تمامی امورات و کارهایم را اصلاح کنی؛ زیرا به راستی کسی جز تو آن را انجام نمی‌دهد و جز تو کسی چنین بخششی را ندارد».
موقعی که صبح شد، نماز صبح را در اول وقتش بخواند و آن‌گاه به طرف مشعرالحرام [۳۰]برود، اگر توانست، به بالای آن برود و اگر نتوانست، زیر آن رو به قبله بایستد و دعا و تلبیه و حمد و ثنای خدای متعال و تکبیر و تهلیل و تسبیح و یگانه دانستن وی را زیاد انجام دهد.
[۳۰] مشعر الحرام کوه کوچکی است که در آخر مزدلفه واقع شده و «قزح» نام دارد.