دعای هنگام حضور در صحرای عرفات
ترمذی از حضرت علیسروایت کرده که ایشان فرموده‌اند: «بیشترین دعای پیامبر در روز عرفه هنگام وقوف در صحرای عرفات این دعا بود: «اللَّهُمَّ لَكَ الحَمْدُ كَالَّذِي نَقُولُ وَخَيْرًا مِمَّا نَقُولُ، اللَّهُمَّ لَكَ صَلاَتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي، وَإِلَيْكَ مَآبِي، وَلَكَ رَبِّ تُرَاثِي، اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ القَبْرِ وَوَسْوَسَةِ الصَّدْرِ وَشَتَاتِ الأَمْرِ، اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا يَجِيءُ بِهِ الرِّيحُ»
«خدایا! حمد ستایش مخصوص توست همانند حمدی که می‌گوییم: خدایا! نماز و عبادات و زندگانی و مرگم برای توست، بازگشتم به سوی و میراثم برای توست. خدایا! من به تو پناه می‌برم از عذاب قبر و وسوسه دل و آشفتگی کارها، خدایا! به تو پناه می‌برم از شر چیزهایی که باد خیر و برکت آن را می‌برد».
وقوف در صحرای عرفات، بزرگ‌ترین اعمال حج و هدف اصلی حج و اساس حج است، پس شایسته است که شخص حاجی در خواند ذکر و دعا و تلاوت قرآن نهایت سعی و تلاش خود را به کار گیرد و با انواع دعاها و ذکرها دعا نماید، پس برای خودش دعا نماید و خداوند را در هر مکانی یاد کند و به تنهایی یا همراه با جماعت دعاکند.
مستحب است که ذکر تلبیه و سلام و درود بر پیامبرصرا زیاد بخواند و هنگام ذکر و دعا زیاد گریه کند. آنجا بهتری مکانی است که انسان تمام اشک‌های خود را فرو ریزد و حقارت‌های خود را در برابر خداوند بگوید و آنجا مکانی است که امید است درخواست‌های انسان بر آورده شود. به راستی آنجا مکانی عظیم و اجتماعی با شکوه است که بهترین بندگان صالح خدا در آن جمع شده‌اند و آنجا در جهان بزرگ‌ترین جا برای اجتماع و گرد آمدن مسلمانان دور هم می‌باشد.
مستحب است که آنجا ذکر تلبیه و قرآن و دعای زیادی خوانده شود به خصوص این دعا: «اللَّهُمَّ آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً، وَفِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً، وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ»