۱- در عهد رسول‌الله ج
هنگامی که قرآن نازل می‌شد. رسول‌الله جاز بین اصحاب بزرگوار خود به افرادی دستور می‌داد تا قرآن را بنویسند. و مشهورترین آنان عبارتند از: خلفای اربعه، زید بن ثابت، خالد بن ولیدشاینان هنگامی که قرآن نازل می‌شد آن را بر سنگهای پهن نازل و بر شانه‌های پهن نخل و بر اوراقی از پوست و مانند آن و بر استخوان شاخه‌های حیوانات و بر تخته‌های پهن مثل قتب (پالان شتر) و اشیاء دیگر ثبت می‌کردند و برای خود نسخه بر می‌داشتند. و در عهد رسول‌الله جقرآن به شکل متفرق خود ماند و به علت کثرت حافظان قرآن احتیاجی به جمع و ترتیب آن در مصحف نبود، و همچنین رسول‌الله جهر زمان به انتظار وحی بود تا آیه‌ای نازل شود و در جایی که مشخص می‌شد قرار بگیرد.
و این مانع اساسی برای جمع و ترتیب قرآن به صورت کتابت در یکجا بود تا اینکه رسول‌الله جدعوت حق را لبیک گفت و امید ادامه‌ی نزول وحی منقطع گشت و رابطه زمین با آسمان قطع شد.