ج ـ به واسطهی فرشتهی وحی
غالب ارتباط خدا با پیغمبران÷به واسطهی فرشتهی وحی داده است که این وظیفه غالبا به عهدهی جبریل÷نهاده شده، چنانکه در حدیثی از عایشهل روایت شده: فرشتهی وحی به دو روش با رسولالله جارتباط برقرار میکرد.
در سرمای زمستان عرق میکردند و رسولالله جمیفرمایند: «... فیفصم عنی وقد وعیت ماقال...» [۳].
ارتباط فرشتهی وحی با پیغمبر جبه صورت انسان، که این آسانترین حالات وحی بر رسولالله جبوده، و صحابه میتوانستند این حالت را مشاهده کنند. چنانکه در حدیث جبرئیل که حضرت عمرسروایت کرده است به تفصیل آمده است.
[۳] بخاری حدیث: ۲، بدء الوحی.