د- لفظ جعل
در قرآن «جعل» به معنای متعددی استعمال شده است که از آن جمله است:
۱- نامگذاری کردن، مثل:
﴿ٱلَّذِينَ جَعَلُواْ ٱلۡقُرۡءَانَ عِضِينَ٩١﴾[الحجر: ۹۱].
یعنی قرآن را دروغ نامیدند.
۲- بوجود آوردن، مثل:
﴿ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَجَعَلَ ٱلظُّلُمَٰتِ وَٱلنُّورَۖ﴾[الأنعام: ۱].
که در این حالت یک مفعول بیشتر نمی‌خواهد.
۳- صیروره (گرداندن)، مثل:
﴿ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلۡأَرۡضَ فِرَٰشٗا﴾[البقرة: ۲۲].
یعنی زمین را فراشتان قرار داد.
۴- اعتقاد، مثل:
﴿وَجَعَلُواْ لِلَّهِ شُرَكَآءَ﴾[الأنعام: ۱۰۰].
یعنی معتقد به شریک خدا شدند.