صیغه‌های سبب نزول
با بررسی صیغه‌هایی که اصحاب رسول‌الله جدر روایت اسباب نزول به کار می‌برند می‌بینیم که این صیغه‌ها بر دو نوعند:
۱- لفظ صریح، و به دو تعبیر وارد می‌شود:
الف- مثلا صحابی می‌گوید: «سبب نزول هذه الایة كذا».
ب- حادثه را نقل می‌کند و به روی ماده‌ی نزول (فا) وارد می‌کند: «حدث كذا فنزلت».
۲- صیغه‌هایی که احتمال دارد سبب نزول را بیان کند یا قصد راوی آن باشد که مثلاث این آیه درباره‌ی فلان واقعه است، و این نیز به دو گونه وارد می‌شود:
الف- «نزلت هذه الآیه في كذا».
ب- «ما احسب هذه الآیة الا نزلت في كذا».