و- لعل و عسی
این دو لفظ اگر در مورد آدمیان به کار روند بیانگر امید و طمع به وقوع ما بعد آنها هست، اما اگر برای خدای عزوجل به کار رود چه معنایی دارد؟ احتمال بیشتر آن است که برای بیان وقوع قطعی ما بعد خود بکار رفته‌اند زیرا به نوعی وعده‌ای است از طرف خدا عزوجل که حتماً بدان وفا خواهد کرد.
مثل:
﴿عَسَىٰٓ أَن يَبۡعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامٗا مَّحۡمُودٗا٧٩﴾[الإسراء: ۷۹].
«امید است پروردگارت تو را به مقامى در خور ستایش برانگیزد.»
و مانند:
﴿وَٱفۡعَلُواْ ٱلۡخَيۡرَ لَعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ۩٧٧﴾[الحج: ۷۷].
«و کار نیک انجام دهید، شاید رستگار شوید.»
هر چند «لعل» گاهی برای تعلیل نیز به کار رفته است که آیه‌ی مذکور می‌تواند، مثالی برای آن هم باشد.