قرآن
قرآن معجزه‌ای جاویدان رسول‌الله جاست که خداوند عزوجل آن را برای هدایت افراد بشر تا قیام قیامت بواسطه‌ی جبرئیل بر انسان نازل فرموده است و در آن اموری که انسان را به سعادت ابدی نائل می‌گرداند بیان داشته است. خداوند عزوجل فرماید:
﴿مَّا فَرَّطۡنَا فِي ٱلۡكِتَٰبِ مِن شَيۡءٖۚ﴾[الأنعام: ۳۸].
«ما هیچ چیزى را در کتاب [لوح محفوظ] فروگذار نکردهایم.»
فرماید:
﴿إِنَّ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانَ يَهۡدِي لِلَّتِي هِيَ أَقۡوَمُ وَيُبَشِّرُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ ٱلَّذِينَ يَعۡمَلُونَ ٱلصَّٰلِحَٰتِ أَنَّ لَهُمۡ أَجۡرٗا كَبِيرٗا٩﴾[الإسراء: ۹].
«این قرآن به راهى هدایت مىکند که آن استوارتر است و به مؤمنانى که کارهاى شایسته مىکنند بشارت مىدهد که آنان پاداشى بزرگ دارند.»
و برای اینکه قرآن برای نسلها یکی پس از دیگری زنده و تازه باقی بماند، خداوند عزوجل مکفل حفظ آن گشته، اسباب بقای آن را مهیا ساخته است. چنانکه فرماید:
﴿إِنَّا نَحۡنُ نَزَّلۡنَا ٱلذِّكۡرَ وَإِنَّا لَهُۥ لَحَٰفِظُونَ٩﴾[الحجر: ۹].
«بى‌گمان ما قرآن را فرو فرستادهایم و به راستى ما نگهبان آن هستیم».
و فرماید:
﴿وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ١٧﴾[القمر: ۱۷].
«و به راستى قرآن را براى پندپذیرى آسان گرداندهایم، پس آیا پندپذیرى هست؟»
و این خود از معجزات قرآن است که در هر عصر و زمانی خداوند، افرادی را برای حفظ قرآن و نقل آن سینه به سینه مسخر می‌گرداند و افرادی دیگر را به دفاع از حریم قرآن وامی‌دارد.
قرآن در طول بیست و سه سال که دوره‌ی نبوت و رسالت رسول‌الله جاست نازل شد و مسلمانان با علم و عمل از آن استقبال کردند و ارزش شخصیتهای اجتماعی منوط به قرآن شد لذا کسی می‌توانست مکان والاتری در جامعه داشته باشد که قرآن را بیشتر می‌دانست چنانکه رسول‌الله جمی‌فرمایند: «یؤمّ القوم اقرؤهم لكتاب الله تعالی...» [۱]و تا زمانی که مسلمانان بر این اساس حرکت کنند سعادت دنیا و آخرت نصیبشان می‌گردد.
[۱] مسلم: حدیث ۱۰۷۸ المساجد.