بابی پیرامون نهی از نکوهش و بدگویی‌کردن باد

از ابی بن کعبسروایت شده است که رسول خدا ص فرمودند: باد را بدگویی نکنید اگر چیزی از آن را دیدید که آن را ناپسند می‌دارید بگویید: پرودگارا از تو خیر این باد و خیر آنچه در آن است و خیر آنچه را که باد برای آن فرمان داده شده طلب می‌کنم و به تو پناه می‌برم از شر این باد و از شر آنچه باد برای آن فرمان داده شده است. ترمذی این روایت را صحیح دانسته است.

مصنف این باب را با نهی از نکوهش و بدگویی باد آغاز کرده است.

در ادامه به حدیثی استناد کرده است که از ابی بن کعبسروایت شده است که رسول خداصفرمودند:

باد را بدگویی نکنید اگر چیزی از آن را دیدید که آن را ناپسند می‌دارید بگویید: پرودگارا از تو خیر این باد و خیر آنچه در آن است و خیر آنچه را که باد برای آن فرمان داده شده طلب می‌کنم و به تو پناه می‏برم از شر این باد و از شر آنچه باد برای آن فرمان داده شده است. ترمذی این روایت را صحیح دانسته است. [۳۹۷]

زیرا باد از سوی خداوند متعال پدید آمده و براساس خلقت و فرمان او تشکیل می‏شود. خداوند است که آن را به وجود آورد و بدان فرمان داده است، پس نکوهشگر آن در واقع پدیدآورنده آن را نکوهش و بدگویی کرده است که آنهم خداوند سبحان است. همانگونه که قبلا در خصوص نکوهش و بدگویی روزگار مطرح شد، این مساله نیز همانند آن است و تنها کسی که به خدا و دین او جاهل است و از شریعت او که برای بندگان تشریع نموده بی‏خبر است چنین عملی را انجام می‏دهد.

پیامبرصاهل ایمان را از اینکه سخنی همانند جاهلان و ستمگران بگویند نهی کرده و بازداشته است و آن‌ها را راهنمایی کرده که در هنگام وزیدن باد چه بگویند از این رو فرموده است: اگر بادی را دیدید که در نظرتان ناگوار و ناپسند بود بگویید: پروردگارا از تو خیر این باد و خیر آنچه در آن است و خیر آنچه که باد برای آن فرمان داده شده طلب می‏کنم.

مقصود این است که هرگاه در هنگام وزیدن باد آن را ناگوار و ناپسند یافتید، یکتاپرستانه به سوی پروردگارتان برگردید. و بگویید: پرودگارا از تو خیر این باد و خیر آنچه در آن است وخیر آنچه را که باد برای آن فرمان داده شده طلب می‏کنم و به تو پناه می‏برم از شر این باد و از شر آنچه در آن است و از شر آنچه باد برای آن فرمان داده شده است. این دعا بیانگر بندگی‌کردن برای خدا و اطاعت از او و پیامبرش است وطلب دفع شر و بلا از خداوند است و خود را در معرض فضل و کرم و نعمت او قرار دادن است و این حالت حالت یکتا پرستان و ایمانداران است، بر خلاف وضعیت و حالت اهل فسق و سرکشی، همان کسانی که از چشیدن طعم توحید که حقیقت ایمان است محروم گشته‏اند.

از جمله مسائلی که در این باب مطرح گردید، عبارتند از:

نخست: نهی از بدگویی و نکوهش باد.

دوم: راهنمایی کردن انسان به سخن سودمند هنگامی که یک چیز ناخوشایند را مشاهده می‏کند.

سوم: راهنمایی و ارشاد به اینکه باد مأمور خداوند است.

چهارم: اینکه باد گاهی به خیر و گاهی نیز به شر فرمان داده می‏شود.

[۳۹۷] صحیح است: ترمذی: کتاب الفتن (۲۲۵۲) باب ماجاء فی النهی عن سب الریح. ترمذی می‌گوید: حدیث حسن صحیح است. البانی با شواهد و روش‌های خود در صحیح الجامع (۷۱۹۲) آن را صحیح قلمداد کرده است.