امام مالک/
ابوعبدالله مالک بن انس بن مالک بن ابی عامر بن عمرو بن حرث بن غیمان بن جثیل بن سعد بن ذی اصبح اصبحی. او نیز از ائمۀ حدیث و امام دارالهجره نبویه بوده است، اصل او از امراء قحطانی یمنی است، وی مؤسس مذهب مالکی می‌باشد، و از نافع و مقبری و زهری و ابن دینار روایت کرده است.
و ابن مبارک و قطان و ابن مهدی از او روایت کرده‌اند، امام شافعی در بارۀ او گفته است: «إذَا ذُكِرَ الْعُلَمَاءُ فَمَالِكٌ النَّجْمُ» و باز گوید: اگر مالک و ابن عیینه نمی‌بودند علم در حجاز می‌رفت.
وی/در سال ۹۳ در مدینه متولد شد و بعضی گفته‌اند، در سال ۹۰ و ابن خلکان گوید: در سال ۹۵ متولد شده و در سال ۱۷۹ هجری زندگی را بدرود گفت. کتاب الموطأ از تألیفات مهم او است و آن اصل کتب صحیحه است، ابوبکر ابن عربی گوید: الموطأ اصل اول است و کتاب بخاری اصل دوم است، در این باب ابن اثیر به جای کتاب ابن ماجه آن را ششم ستۀ صحیحه می‌داند، و محمد عبدالباقی زرقانی متوفی سال ۱۱۲۲ شرحی را برآن کتاب نوشته است.
در حال حاضر پیروان مالک بن انس مردم شمال افریقا «لیبی، تونس، الجزایر و مغرب اقصی» هستند [۵۴].
[۵۴] ایرانشهر.