استادان و شیوخ او:
امام ابوداوود از عده‌ای از بزرگان حدیث اخذ روایت کرده است، و اینک ما طبق آنچه استاد محمد محیی الدین عبدالحمید مدرس در کلیۀ لغت عربیه در جامع الازهر مصر در مقدمۀ سنن ابی داوود ذکر کرده است به بیان استادان او می‌پردازیم:
۱- امام فقیه حافظ حجت ابوعبدالله احمد بن محمد بن حنبل شیبانی مروزی بغدادی، متولد سال ۱۶۴ و متوفی سال ۲۴۱.
۲- ابوزکریا یحیی بن معین بن عون غطفانی متوفی سال ۲۳۳.
۳- ابورجاء قتیبه بن سعید بن ثقفی متوفی سال ۲۴۰.
۴- ابوحسن عثمان بن محمد بن شیبه ابراهیم بن عثمان عیسی کوفی متوفی سال ۲۳۹.
۵- ابوعبدالرحمان عبدالله بن مسلمه [۱۵۹]بن قعنب قعنبی حارثی مدنی متوفی سال ۲۲۱ در مکه.
۶- حافظ ابوالحسن مسدد بن مسرهد اسدی بصری متوفی به سال ۲۲۸.
۷- حسن بن عمرو سدوسی بصری که به قول ابن حجر: قبل از سال سیصد فوت کرده است.
۸- ابوعثمان عمرو بن مرزوق باهلی بصری متوفی به سال ۲۲۴ هجری.
۹- حافظ ابوجعفر عبدالله بن محمد بن علی بن نفیل قضاعی حمرانی متوفی به سال ۲۳۴ هجری.
۱۰- حافظ ابوبکر محمد بن بشار بن عثمان عبدی بصری ملقب به بندار متوفی به سال ۲۵۲ هجری.
۱۱- حافظ ابوخیثمه زهیر بن حرب بن شداد حرشی مولاهم النسائی متوفی به سال ۲۳۴ هجری.
۱۲- ابوشعیب عبدالله بن عمر بن میسره جشمی مولاهم البصری قواریری متوفی به سال ۲۳۵ هجری.
۱۳- حافظ ابوموسی محمد بن المثنی بن عبید بن قیس عنزی بصری متوفی به سال ۲۵۲.
۱۴- حافظ الثبت ابوکریب محمد بن العلاء بن کریب همدانی متوفی به سال ۲۴۲.
۱۵- حافظ امام نصر بن علی بن نصر بن علی بن صهبان ازدی جهضمی متوفی به سال ۲۵۰.
۱۶- حافظ صالح ابوسری هناد بن سری بن مصعب تمیمی دارمی متوفی به سال ۲۴۳.
۱۷- حافظ ابوعمرو مسلم بن ابراهیم ازدی فراهیدی مولاهم البصری متوفی به سال ۲۲۲.
۱۸- ابوجعفر محمد بن عبسی بن نجیع بغدادی متوفی به سال ۲۲۳.
۱۹- ابویعقوب اسحاق بن ابراهیم بن سوید بلوی رملی متوفی به سال ۲۵۴.
۲۰- ابوحفص عمر بن الخطاب سجستانی نزیل اهواز متوفی به سال ۲۶۴.
۲۱- حافظ ابوعبدالله احمد بن عبدالله بن یونس بن عبدالله ابن قیس یربوعی تمیمی کوفی متوفی به سال ۲۲۷.
۲۲- ابوعثمان عمرو ناقد بن محمد بن بکیر بن شابور بغدادی نزیل الرقه متوفی به سال ۲۲۲.
۲۳- محمد بن آدم بن سلیمان جهنی مصیصی متوفی به سال ۲۵۰.
۲۴- عیسی بن یونس طرطوسی.
۲۵- محمد بن حاتم بن بزیع بصری متوفی به سال ۲۴۷.
۲۶- ابوخالد یزید بن خالد بن یزید بن عبدالله بن موهب رملی متوفی به سال ۲۳۲.
۲۷- حافظ ابوعباس حیوة بن شریح بن یزید حضرمی حمصی متوفی به سال ۲۲۴.
۲۸- حافظ ابوعثمان سعید بن منصور بن شعبه جوزجانی مولد، بلخی منشأ متوفی به سال ۲۲۷.
۲۹- ابوعثمان عمر بن عون بن اوس بن جعد بزار سلمی واسطی نزیل بصره متوفی به سال ۲۲۵.
۳۰- ابومحمد خلف بن هشام بن ثعلب مقری بزار بغدادی متوفی به سال ۲۲۷.
۳۱- وهب بن بقیه بن عثمان واسطی متوفی به سال ۲۲۹.
۳۲- ابوثور ابراهیم بن خالد یمان کلبی بغدادی متوفی به سال ۲۴۰.
۳۳- ابواسحاق ابراهیم بن موسی بن یزید تمیمی رازی یکی از بحرهای حدیث متوفی به سال ۲۲۰.
۳۴- حافظ بن محمد بن عوف بن سفیان طائی حمصی عالم شام متوفی به سال ۲۷۲.
۳۵- ابوربیع سیمان بن داوود بن عماد مهری مصری متوفی به سال ۲۵۳.
۳۶- ابوعبدالله محمد بن کثیر عبدی بصری که صد سال عمر داشته متوفی به سال ۲۲۳.
۳۷- ابوالحسن احمد بن عبدالله بن ابی شعیب قرشی حرانی متوفی به سال ۲۳۲. و او در صحیح بخاری یک حدیث دارد و آن حدیث کعب بن مالک در تفسیر سورۀ برائت است.
۳۸- حافظ ابوعلی حسین بن علی بن محمد خلال هزلی حلوانی ریحانی مکی متوفی به سال ۲۴۲.
۳۹- حافظ ابوعمر عبدالله بن معاذ عنبری متوفی به سال ۲۴۲.
۴۰- ابوجعفر محمد بن سلیمان علاف اسدی کوفی مصیصی معروف بلوین متوفی به سال ۲۴۵ یا ۲۴۶.
۴۱- حافظ ابوعبدالله محمد بن منهال تمیمی مجاشعی بصری ضریر متوفی به سال ۲۳۱.
۴۲- عبدالملک بن شعیب بن لیث مصری متوفی به سال ۲۴۸.
۴۳- ابوصالح جعفر بن مسافر الهزلی مولاهم متوفی به سال ۲۵۴.
۴۴- ابوالفضل عباس بن ولید بن مزید عدوی بیروتی متوفی به سال ۲۵۷.
۴۵- ابوالفضل شجاع بن مخلد بغوی نزیل بغداد متوفی به سال ۲۳۵.
۴۶- ابوبکر عبدالرحمان بن مبارک عیشی بصری متوفی به سال ۲۲۸.
۴۷- امام حافظ حجت مصنف ابوالولید هشام بن عبدالملک باهلی مولاهم الطیالسی البصری متوفی به سال ۲۲۸.
۴۸- حافظ علم ابوبکر عبدالله بن محمد بن ابی شیبه ابراهیم بن عثمان عیسی مولاهم الکوفی متوفی به سال ۲۳۵ هجری قمری.
ابن داسه گوید: امام ابی داوود یک آستینش واسع بود و آستین دیگرش تنگ، علت را از او پرسیدند، گفت: این که گشاد است برای کتاب‌ها می‌باشد [۱۶۰]و آن دیگر که تنگ است مورد احتیاج نیست [۱۶۱].
زکریا گوید: کتاب خدا اصل اسلام است و سنن ابی داوود عهد اسلام، حافظ موسی بن ابراهیم گوید: ابوداوود در دنیا برای حدیث خلق شد و در آخرت برای بهشت، او/یکی از رجال برجستۀ علم حدیث بود.
[۱۵۹] عبدالله بن مسلم قعنبی البدایه و النهایه. [۱۶۰] محمد بن بکر بن عبدالرزاق گوید: «كان لأبي داوود كم واسع وكم ضيق فقيل له: ما هذا؟ يرحمك الله! فقال: هذا واسع للكتب والآخر لا يحتاج إليه». البدایه والنهایه جزء ۱۱ صفحۀ ۵۵. [۱۶۱] در البدایه والنهایه نیز این موضوع به نقل از محمد بن بکر بن عبدالرزاق آمده است جزء ۱۱ صفحۀ ۵۵.