محل وفات:
نیشابور در نصرآباد که محلی در نیشابور است دفن گردید، در تاریخ نیشابور [۱۴۳]مدفن او مقبرۀ «سر میدان زیاد» ضبط شده است، و در اواخر ملحقات این کتاب ذکر شده: امام مسلم بن الحجاج قشیری، تربت او در حوالی ترباباد در شرقی کهن در نیشابور قدیم است و قبر او زیارتگاه بود.
در همین تاریخ نیشابور چنین ضبط شده است: امام مسلم بن حجاج بن مسلم ابوالحسین قشیری نیشابوری مقدم و حجت در تمییز بین صحیح و سقیم بود «وكان مسكنه أعلى الزمجار ومنجزه خان محمش ومعاشه من ضياعه باستواء وتوفي/عشية يوم الأحد ودفن يوم الاثنين لخمس بقين من رجب سنة إحدى وستين ومائتين ومقبرته في رأس ميدان زياد».
محلۀ میدان زیاد به غایت بزرگ بوده و محلۀ نصرآباد که واقع در اعلای شهر بود، محله‌ای بزرگ و عریض و محلۀ علماء و تجار و اشراف به شمار می‌رفت.
در شذرات الذهب گوید: «وكانَ صاحِبَ تجارةٍ بِخان محمش بنيشابور ولَهُ أمْلاكٌ وثروةٌ وقدْ حجَّ سنة عشرين ومائتين فَلَقي القعنبيَّ وطَبَقَتَهُ» [۱۴۴].
[۱۴۳] تألیف حاکم به تلخیص احمد بن محمد خلیفه نیشابوری که به کوشش دکتر بهمن کریمی استاد دانشکدۀ افسری تهران. [۱۴۴] در خان محمش نیشابور صاحب تجارت بود و املاک و ثروتی داشت و در سال دویست و بیست به حج رفت و با قعنبی و طبقۀ او ملاقات کرد.