زندگینامۀ علمی ماسینیون
لوئی ماسینیون Louis Massignon خاورشناس نامدار فرانسوی در سال ١٨٨٣ در نوژان فرانسه به دنیا آمد. تحصیلات مقدماتی و دانشگاهی را در کشور خود گذراند و با زبان‌های عربی و فارسی و ترکمنی و آلمانی و انگلیسی آشنا شد و در دو مؤسسۀ علمی «کلّژ دوفرانس» و دیگری «مؤسسۀ مطالعات عالیۀ سوربن» به تدریس اشتغال یافت. عضویّت وی در بنیاد فرانسوی باستان‌شناسی که در قاهره به پا شده بود او را با کشورهای اسلامی آشنا کرد و این آشنایی موجب مسافرت‌هایی به مصر و عراق و سوریه و ایران و الجزایر و حجاز شد. ماسینیون سال‌هایی چند (از ١٩١٩ تا ١٩٤٥) در کلّژ دوفرانس تدریس «جامعه‌شناسی اسلامی» را به عهده داشت، و از سال ١٩٣٢ به بعد، موضوع «اسلام‌شناسی» را در «مدرسۀ مطالعات عالیه» نیز بر درس پیشین افزود. در طی مسافرت‌هایش به مشرق‌زمین، یکسال (١٩١٣) در دانشگاه قدیمی مصر به تدریس پرداخت و موضوع درس وی «تاریخ اصطلاحات فلسفی» بود. در حفّاری‌های عراق برای کشف «قصرّ الأخیضر» نیز حضور و مشارکت داشت. در سوریه به پژوهش دربارۀ فرقۀ «نصیریّه» همت گماشت، و در اثر مطالعۀ کتاب «تذكرة الأولیاء» اثر شیخ عطّار، سخت به پژوهش در زندگی حسین‌بن منصور مشهور به حلاّج دلبستگی پیدا کرد و به ایران سفر نمود و از شهر بیضا (از توابع فارس) که زادگاه حلاّج بود، دیدن کرد. از آن پس محور اساسی تتبّعات وی، زندگی حلاّج و عرفان ایرانی بود.
لوئی ماسینیون سردبیری «مجلّۀ جهان اسلامی» را در پاریس به عهده داشت، و سپس «مجلۀ مطالعات اسلامی»[٦٧] جای آن را گرفت. در نوامبر ١٩٦٢ (برابر آبان‌ماه ١٣٤١) در فرانسه بدرود زندگی گفت.
[٦٧]- Revue des etudes islamiques