سورۀ قریش مکی و دارای ۴ آیه می‌باشد

سورة قريش (مكية وهي أربع آيات)

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ

﴿لِإِيلَٰفِ قُرَيۡشٍ ١ إِۦلَٰفِهِمۡ رِحۡلَةَ ٱلشِّتَآءِ وَٱلصَّيۡفِ ٢ فَلۡيَعۡبُدُواْ رَبَّ هَٰذَا ٱلۡبَيۡتِ ٣ ٱلَّذِيٓ أَطۡعَمَهُم مِّن جُوعٖ وَءَامَنَهُم مِّنۡ خَوۡفِۢ ٤﴾ [قریش:۱-۴].

ترجمه: به نام خدای کامل الذات و الصفات رحمن رحیم. برای الفت گرفتن قریش(۱) الفت ایشان در مسافرت زمستان و تابستان(۲) پس باید پروردگار این خانه را عبادت کنند(۳) آن خدایی که ایشان را از گرسنگی سیر کرد و از ترس ایمنشان نمود.(۴)

نکات: قریش به معنی کسب است چون قریش که از نژاد نضر بن کنانه بودند در کسب و تجارت زندگی می‌کردند و لذا به ایشان قریش می‌گفتند، خدا فرموده پرستش و عبادت پروردگارخود را برای الفت بین خود ادامه دهند. و قریش به معنی تفتیش نیز آمده زیرا این طائفه از حال زوار کعبه و مستحقین تفتیش نموده و همراهی می‌نمودند. و راه کسب و زندگی قریش از دو مسافرت زمستانی و تابستانی بوده، زمستان به طرف یمن. و تابستان به طرف شام که خوش آب و هوا بود و اول کسی که ترتیب این مسافرت را داد هاشم بن عبد مناف بود. و خدا علاوه بر إطعام و امنیت، از کفر و ضلالت و هلاکت نیز به واسطۀ نزول قرآن نجاتشان داد. و بعضی گفته‌اند که فیل و قریش یک سوره می‌باشند. ولی به‌نظر تحقیق دو سوره است. و ﴿لإیلاف...﴾متعلق است به ﴿فَلۡيَعۡبُدُواْ﴾.