تابشی از قرآن - ترجمه و تفسیر قرآن کریم - جلد چهارم

فهرست کتاب

سورۀ کوثر مکی و شامل ۳ آیه می‌باشد

سورۀ کوثر مکی و شامل ۳ آیه می‌باشد

سورة الكوثر (مكية وهي ثلاث آيات)

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ

﴿إِنَّآ أَعۡطَيۡنَٰكَ ٱلۡكَوۡثَرَ ١ فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَٱنۡحَرۡ ٢ إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ ٱلۡأَبۡتَرُ ٣

[الکوثر:۱-۳].

ترجمه: به نام خدای کامل الذات و الصفات رحمن رحیم. حقا که ما به تو خیر بسیار عطا کردیم(۱) پس برای پروردگارت نماز کن و نحر نما(۲) محققا دشمنت خودش دم بریده و قطع‌شده است.(۳)

نکات: ﴿ٱلۡكَوۡثَرَدر لغت خیر کثیری را گویند گویا مبالغۀ در کثرت است و مقصود از آن مجموع عنایاتی است که در حق محمدصعطا شده از نبوت و رفعت ذکر و تسلط بر کفر و علم کثیر و هدایت مردم به واسطۀ کتاب خدا و خُلق عظیم و نهر کوثر، چون کوثر مطلق است شامل تمام اینها می‌شود. و مقصود از جملۀ: ﴿شَانِئَكَهمان عاص بن وائل است که می‌گفت محمد ابتر است و پسری ندارد و پس از وفاتش دین او زائل می‌گردد، خدای‌تعالی در حق او و یارانش فرموده دشمن تو ابتر و مقطوع‌الخیر خواهد بود و دشمنان تو بعد از مرگشان نامشان گم و ذکرشان از بین می‌رود لیکن تو بلند شده در تمام منابر، مساجد و بین عموم بشر همیشه یاد خواهی شد و همۀ پاکان به تو اقتداء خواهند کرد و ذکر خیر تو باقی مانده و از بین نمی‌رود. و جملۀ ﴿فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَٱنۡحَرۡ، دلالت دارد که قربانی نیز مانند نماز عبادت و مخصوص خدای واحد است و برای کس دیگر جایز نیست، بنابراین برای کسی که از سفر برگشته حیوانی را در برابر او به زمین خوابانده و سر می‌برند و می‌گویند گوشت آن حیوان به آن مسافر نمی‌رسد و فقط این احترام و خضوع در این کار مال او بوده به او هدیه می‌کنیم تمام این اعمال مخالف قرآن است زیرا خداوند در آیه ۳۷ سوره حج می‌فرماید: ﴿لَن يَنَالَ ٱللَّهَ لُحُومُهَا وَلَا دِمَآؤُهَا وَلَٰكِن يَنَالُهُ ٱلتَّقۡوَىٰ مِنكُم... [۲۸۱]یعنی: «گوشت و خونهای قربانیها به خدا نمی‌رسد بلکه تقوای قلب شما به خدا می‌رسد» که مردم همین احترام را تقدیم از سفر برگشته یا فلان امامزاده می‌کنند. و علی÷فرمود: «سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِصیَقُول:«لَعَنَ اللهُ مَنْ ذَبَحَ لِغِیرِ اللهِ» [۲۸۲]، یعنی: از رسول اکرمصشنیدم که فرمود: «خدا لعنت کند کسی را که حیوانی را برای غیر خدا ذبح کند و سر ببرد.»

[۲۸۱] «گوشت‌ها و خون‌های آن‌ها هرگز به خدا نرسد ولیکن پرهیزگاری شما به او می‌رسد». [الحج: ۳۷]. [۲۸۲] مسلم در صحیحش، و نسائی در السنن و احمد در المسند.