سورۀ اخلاص مکی و شامل ۴ آیه می‌باشد
سورة الإخلاص (مكية وهي أربع آيات)
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
﴿قُلۡ هُوَ ٱللَّهُ أَحَدٌ ١ ٱللَّهُ ٱلصَّمَدُ ٢ لَمۡ يَلِدۡ وَلَمۡ يُولَدۡ ٣ وَلَمۡ يَكُن لَّهُۥ كُفُوًا أَحَدُۢ ٤﴾[الإخلاص:۱-۴].
ترجمه: به نام خدای کامل الذات و الصفات رحمن رحیم. بگو او خدای یگانه است(۱) خدای بی‌خلل و بی‌نیاز(۲) نزاده و زائیده نشده(۳) و کسی همتای او نیست.(۴)
نکات: این سوره را سورۀ توحید و امان واخلاص خوانده‌اند. مشرکین، یهود و نصاری از رسول خداصخواستند که خدای خود را معرفی کند، فلذا این سوره نازل گشت، چون در جواب کفار آمده، اوّل آن ﴿قُلۡ﴾می‌باشد.
در این سوره انواع و اقسام شرک نفی شده:
۱- کثرت در ذات و صفات.
۲- نقص.
۳- عدد.
۴- تغییر.
۵- علیت.
۶- معلولیت.
۷- مصدریت.
۸- شبیه.
۹- ضد.
۱۰- اُبُوّت و بُنُوّت، و ردّ است بر آنان که برای خدا فرزندی قایل بودند.