پدر نووی
از زندگی اجدادش چیزی در دسترس نیست و روشن است که آن‌ها زندگی معمولی و عادی داشته‌اند، زیرا اگر آن‌ها اهل علم و ریاست و جاه و مقامی بودند سیره‌نویسان از ذکر آن‌ها غافل نمی‌ماندند. اما پدرش شرف بن مری، در نوا مغازه‌ای [۱۸]داشت که در آن مشغول خرید و فروش بود. علاءالدین بن عطار [۱۹]یکی از شاگردان نووی این گونه او را توصیف می‌کند: وی شیخی زاهد و پرهیزگار و با تقوا و دوستدار خداوند بود [۲۰]. ذهبی نیز وی را این گونه توصیف می‌کند: او شیخی بزرگوار و بابرکتی بود [۲۱]. و هنگامی که در سال ۶۸۵ هجری وفات یافت بر او نماز جنازۀ غایب [۲۲]خوانده شد که این خود بر صالح و نیکو بودن و شهرت او دلالت دارد، و روشن و آشکار است که وی پس از فرزندش نه سال زندگی کرده و عمرش از مرز هفتاد سال نیز گذشته است.
[۱۸] مرجع قبلي. [۱۹] او علي بن ابراهيم پدرش عطار و پدربزرگش طبيب بود. به حدي به نووي نزديك بود، كه به او مختصر نووي گفته شده و در سال ۷۲۴ هـ وفات يافت. [۲۰] تحفة الطالبين چاپ «۲-ب». [۲۱] زندگي‌نامه نووي تأليف سخاوي «۷۶». [۲۲] زندگي‌نامه نووي تأليف سخاوي.