امام نووی رحمه الله

شرح سنن ابوداود

بخشی از آن را شرح نموده و تا اثنای وضوء رسیده و آن را «الإیجاز» نامگذاری کرده است. سخاوی می‌گوید: شنیده‌ام که یکی از زاهدان عصرش شهاب ابن رسلان در شرحی که بر کتاب ابوداود نوشته از همۀ شرح امام نووی استفاده کرده است [۳۵۲].

[۳۵۲] سيره نووي، ص ۱۲. اين سخن مشكوك مي‌باشد، زيرا نديده‌ام كه كسي شرح سنن ابوداود را به او نسبت دهد.