سفرش برای زیارت قبر امام شافعی:
در کتابهای سیرۀ نووی چنین خبری را ندیدم ولی محمود حسن ربیع تصحیحکنندۀ کتاب سیرۀ نووی تألیف سخاوی این خبر را با اخبار دیگری بیان نموده و گفته که: او این خبر را از شرح أربعین تألیف «قلعاوی» گرفته که در آن آمده:
انسان قبر انبیاء و علماء و اولیاء صالح و کسانی که از نظر شأن و علم و دین و تقوی بالاترند چگونه زیارت کند، و اکنون بیان ماجرا [۳۰۱]:
نووی به قاهره رفت و قبر امام شافعی/را زیارت کرد. هنگامی که مزار شافعی را دید در جایش توقف کرد و تکان نخورد. به او گفته شد: چرا جلو نمیروی؟ گفت: اگر شافعی زنده بود و خیمهاش را میدیدم به محض دیدن آن او مرا به ایستادن ملزم مینمود. سپس برگشت بدون اینکه کسی متوجه ورود و خروجش گردد! جز مردی که ناراحتی او را فهمید لذا نزد او ایستاد. اگر نووی نسبت به خودش کمی منصف بود باید این حق را به خود میداد که اگر در زمان شافعی زنده میبود قطعاً یکی از مخلصترین و فقیهترین شاگردان او میگشت.
ولی این تواضع و خرد کوچکبینی و ادب عالی و احترام نسبت به امام مذهبش او را چنین کرده بود و این چنین احترام بزرگان و ادب نسبت به آنان در هنگام مردن و زندهبودن نشان شایسته میباشد.
[۳۰۱] سيره نووي، تأليف سخاوي ص ۸۲.