مدرسۀ رواحیه:
دوره‌ای که نووی نزد شیخش فرکاح سپری نمود جایی برای سکوتش همچون سایر طالبان علم در مدارس مختلف دمشق نداشت و این امر وی را بر آن داشت که از استادش مکانی جهت اسکانش درخواست نماید ولی در دست استاد جز مدرسۀ صارمیه [۳۲]و حتی خانه‌ای کوچک نیز نبود. فرکاح وی را نزد شیخ کمال اسحاق مغربی [۳۳]در مدرسۀ رواحیه [۳۴]فرستاد امام نووی به آنجا رفت و در خدمت ایشان مشغول به تحصیل شد [۳۵].
این شیخ بزرگوار نیز در این مدرسه اتاقی کوچک و بسیار ساده [۳۶]به او واگذار نمود و امام نووی نیز تا پایان عمر مبارکش در آنجا ماند.
یافعی می‌گوید: از افراد زیادی شنیدم که امام نووی فقط مدرسۀ رواحیه را برای سکونت انتخاب نمود، زیرا شب‌هات کمتری از نظر حلال بودن مکان و درآمد در آن وجود داشت [۳۷]. و این مدرسه در آن زمان از بنای بعضی از تجّار بود و غذایش در آن مدرسه بجز نانی که توسط مدرسه بین طلاب تقسیم می‌شد نبود [۳۸]که برخی از آن نیز به عنوان صدقه صرف می‌نمود که بعدها آن مقدار گرفتن غذا را از مدرسه نیز رها کرد [۳۹].
[۳۲] صارميه: مدرسه‌اي داخل باب جابيه جنوب قلعه در كوچه‌اي كه به كوچه سيدي عمود مشهور بود قرار داشت كه بنيان‌گذار آن صارم‌الدين جوهر بود كه از زمانهاي دور در آن تدريس مي‌شد و بعدها منزل مسكوني گشت و كوچه سيدي عمود فرانسويان در دوران انقلاب سوريه سال ۱۳۴۴ تمام آن را سوزاندند و اكنون به آن مكان الحريقه گفته مي‌شود. [۳۳] او اسحاق بن احمد مغربي دانش‌آموز و خليفه «معيد» برجسته ابن صلاح محدث بزرگ در رواحيه وي از مشهورترين فرد در علم و تقوي بود و نزد او افراد زيادي فقه و فقاهت را آموختند و در سال ۶۵۰ هجري وفات نمود. [۳۴] مدرسه رواحيه، جايگاه اين مسجد در شرق مسجد ابن‌عروه قرار داشت كه متصل به جامع اموي از سمت دروازه‌ي شرق شمال جيرون. بدران مي‌گويد: جاي اين مدرسه را ديده‌ام و ديده‌ام كه تبديل به خانه‌اي شده است. به سخن وي در مسامرات بدران و الدارس تأليف نعيمي مراجعه شود. [۳۵] سخاوي «۸». [۳۶] از سخنان تاج‌الدين سبكي در طبقات الشافعيه ۸/۳۹۷. [۳۷] مرآة الجنان ۴/۱۸۳. [۳۸] تحفة الطالبين ۳/أ. [۳۹] السخاوي «۵» به ناني كه بين طلاب جهت قوتشان تقسيم مي‌شد امام ذهبي در التذكرة از آن به نام الجراية نام برده است.