این کتاب
امام نووی /یکی از ستارگان مشهور پیشوایان اسلام می‌باشد. مردم حال و گذشته در دوست داشتن و بزرگداشت او اتفاق‌نظر دارند و همواره او را گرامی و یادش را بزرگ دانسته و تاکنون هفت قرن از یاد و ذکر خصال حمیده و پسندیدۀ او می‌گذرد.
علماء و اهل علم ثناهای مشکباری در مورد او گفته‌اند که اکنون مختصر کلماتی از ابن کثیر که آن نمونه‌ای از صدها جملاتی است که در مورد او گفته شده بیان می‌کنیم. او می‌گوید:
(نووی) شیخ، امام، علامه، حافظ، فقیهی شایسته، یکی از عابدین و علماء زاهد و در سطح وسیعی عامل به علم و عمل و زهد و پارسایی و ریاضت و اعتدال در زندگی و صبر بر سختی در زندگی و ورعی که احدی نه در زمانش و نه قبل از او تا سال‌های طولانی سراغ نداریم، بود.
او دارای فضائلی انبوه و خصائلی فراوان و محاسنی زیاد بود تا جایی که امام تقی‌الدین سبکی دربارۀ او می‌گوید: پس از تابعین مجموع خصوصیاتی که در نووی جمع شده و ساده زیستی‌ای که برای او میسر شده است.
محمد علی دولة
﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِۦ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنتُم مُّسۡلِمُونَ ١٠٢﴾[آل‌عمران: ۱۰۲].
«ای کسانی که ایمان آورده‌اید آن چنان که شایسته ترس خداست، از او بترسید و به جز در حالت مسلمانی نمیرید».