التبیان فی آداب حملة القرآن
آن کتاب کوچکی است که خواننده را از کتابهای قطور در این زمینه بینیاز میکند و نووی /آن را برای اهل دمشق همانگونه که خود میگوید به خاطر توجه خاص آنها به قرآن این کتاب را برایشان تألیف نمود. سخاوی میگوید [۳۴۲]: آن کتابی نفیس و ارزشمند میباشد که هیچ کس خصوصاً قاریان و تالیان قرآن از آن بینیاز نمیباشند. و همچنان که نووی در مقدمۀ آن میگوید:
«و مردم شهرمان، دمشق ـ که خداوند حامی و پشتیبان آن و از آن و سایر مناطق اسلامی پاسداری کند! ـ توجه خاصی به تلاوت قرآن و یادگیری و آموزش و ارائه و پژوهش در آن به صورت جمعی و فردی و شب و روز در تلاشاند ـ که خداوند بر ایشان این حرص و ولع نسبت قرآن و در تمام طاعتها به خاطر رضای خدا و اکرام به آن بیافزاید ـ مرا بر آن داشت که به جمع مختصری در آداب حمل قرآن و اوصاف حافظان و طالبان آن بپردازم، زیرا خداوند نصیحت را برای کتابش واجب نموده است و نصیحت برای کتاب خدا یعنی بیان آداب حمل آن و طالبان آن و راهنمایی آنها به آن آداب و آگاه کردنشان بر آن. و در آن اختصار را ترجیح داده و از درازگویی در آن پرهیز نمودهام و در هر باب به ذکر چند مسأله کفایت میکنم و به بعضی از اصناف آداب به صورت رمزی اشاره میکنم ... تا آنجا که میگوید:
سپس اسماء و لغات غریب در بابها با شرح و توضیح مختصر و واضح بر اساس ترتیب وقوع آن در بابی جداگانه در آخر کتاب بیان میکنم تا هدف مؤلف تکمیل گردد و شک و شبهه از طالبان آن زدوده گردد و در ضمن آن و در خلال آن بابها، جملاتی از قواعد و ظرایف مهم و پر فایده را بیان میکنم ...
[۳۴۲] سيره نووي، ص ۱۲.