۲- حضور قلب و انجام نماز با حالت نشاط
زیرا خداوند متعال در ذم منافقین می‌فرماید: ﴿وَإِذَا قَامُوٓاْ إِلَى ٱلصَّلَوٰةِ قَامُواْ كُسَالَىٰ﴾[النساء: ۱۴۲]. «و چون منافقان به‌سوی نماز برخیزند، با کسالت بر می‌خیزند». یعنی درحالی نماز می‌خوانند که کاهل، کسل، دل مرده و گرانبارند، نه به ثوابی امیدوارند و نه از عذابی بیمناک، «تنبلی و سستی آنان بدان خاطر است که دل‌هایشان به نماز علاقه ندارد، و اگر دلهای آنان از علاقه به خدا و آنچه نزد خداست، و از ایمان تهی نبود، تنبلی و سستی به آنان روی نمی‌آورد» [۴۱].
لذا شایسته است که نمازگزار با حالت نشاط و طراوت در قیام بایستد، و از تنبلی و کسالت پرهیز نماید.
[۴۱] تفسیر علامه عبدالرحمن سعدی.