و اما حکمت از مشروعیت سجدهی سهو:
براستی که یکی از محاسن شریعت نبوی، مشروعیت سجدهی سهو است، از آنجائیکه هر انسانی ممکن نیست که (خود را) از آن نگاهداشته و بدور باشد، و بدون شک در این عبادت بزرگ (یعنی نماز) نیز سهو رخ خواهد داد، و با توجه به اینکه (انجام) این عبادت بر وجه مخصوصی طلب شده است و انسان نیز همواره در معرض اضافه و نقص و شک در آن قرار دارد، به همین دلیل گاهی انسان نماز خود را بر وجه غیر مشروع انجام داده و لذا ثواب آنهم ناقص خواهد شد، بنابراین سجدهی سهو تشریع شده تا آن نقص یا بطلان ثواب (نماز) تلافی و جبران شود، و لذا علما بر مشروعیت سجدهی سهو اجماع کردهاند [۱۳۳].
[۱۳۳] مجموع فتاوى و رسائل- جلد چهاردهم، باب سجود سهو، شماره سؤال: ۶۴۷.